Wielcy oszuści i ich niezapomniane ciosy są na zawsze w historii. Niektóre z nich inspirują nawet dzieła, takie jak amerykański Frank William Abagnale Jr., którego plany ujawniono w filmie „Aresztuj mnie, jeśli potrafisz”, czy brazylijski Marcelo Nascimento da Rocha, który także miał swoją historię. powiedziane w książce i filmie „VIPy”.

Poniżej znajdziesz podobne przypadki oszustów, którzy wykorzystali swoje najlepsze umiejętności do zakładania fałszywych tożsamości, kłamstwa i stosowania bardzo dochodowych oszustw. Sprawdź wszystkie spryt ludzi, którzy wykorzystali swoją spryt do robienia wyczynów, których nigdy sobie nie wyobrażałeś.

1. Ferdinand Demara: wielki oszust

Ferdynand Waldo Demara nie bez powodu zdobył tytuł „wielkiego oszusta”. W końcu ten pseudonim jest bardziej niż zasłużony dla kogoś, kto przedstawił się jako inżynier lądowy, zoolog, doktor psychologii, mnich, asystent dyrektora w więzieniu w Teksasie, profesor filozofii na uniwersytecie w Pensylwanii, pracownik szpitala, prawnik i nawet chirurg.

Pomimo tej imponującej listy Demara rozpoczęła karierę wojskową, ale niezadowolona ze swojej pracy, w 1942 r. Doprowadziła do samobójstwa i przybrała tożsamość Roberta Frencha. To wtedy zaczął uczyć i od czasu do czasu zmieniał pozycje, instytucję i nazwisko. Niestety, nawet używając fałszywych tożsamości, został odkryty przez wojsko i musiał służyć w więzieniu przez 18 miesięcy.

Ferdinand Waldo Demara przybierał różne tożsamości w całej swojej karierze jako oszust. Źródło obrazu: Reproduction / The Telegraph

Po zwolnieniu oszust dowiedział się o wojnie koreańskiej i postanowił przybrać osobowość jednego ze swoich znajomych, chirurga Josepha Cyra. Z nowym dowodem tożsamości zajął miejsce na kanadyjskim statku i wyruszył na wschód. Jego pech polegał na tym, że ostatecznie był jedynym „chirurgiem” zespołu i musiał zająć się rannymi kombatantami.

Źródła twierdzą, że miał dość wysokie IQ i niewiarygodną pamięć fotograficzną, co pozwoliło mu wykorzystać całą wiedzę na temat książek medycznych, które miał pod ręką podczas operacji, które musiał przejść. Nawet bez żadnego szkolenia Demara wykonała około 15 operacji i, co zaskakujące, wszyscy jej pacjenci mieli się dobrze. Jego główne oszustwo zostało zdemaskowane przez matkę prawdziwego doktora Josepha Cyra.

Demara zmarł w 1982 r., Pracując jako pastor baptystów, a jego kariera jako profesjonalnego oszusta była inspiracją do filmu z 1960 r. „Wielki oszust”. W końcu oszust nigdy nie zarabiał dużo na swoich wyczynach, ale nie możemy powiedzieć, że on nie miał ekscytującego życia.

2. Mary Butterworth: kobieta, która zarobiła pieniądze

Pierwszym oszustem znanym w Stanach Zjednoczonych była Mary Butterworth. W 1716 r. Mieszkałeś w kolonii w Massachusetts i pracował jako cukiernik i praczka, aby utrzymać swoje dzieci. Aż do dnia, w którym dowiedziała się, że może zrobić kuchnię, a niektóre artykuły gospodarstwa domowego zarabiają o wiele więcej pieniędzy.

Bez dużej technologii schemat polegał na użyciu kawałka wykrochmalonej tkaniny do skopiowania obrazu banknotów o wysokiej wartości i użyciu bardzo gorącego żelaza do wydrukowania wzoru na czystym arkuszu papieru. Oczywiście fałszywe nuty, które zostały wyprodukowane, nie były idealne. Tak więc Mary ręcznie poprawiała wady każdego z nich, aby wyglądały na zgodne z prawem.

Źródło obrazu: Reproduction / Shutterstock

Aby skorzystać z okazji, kobieta sprzedała banknoty za połowę wydrukowanej wartości. W krótkim czasie jej firma zaczęła odnosić sukcesy i polegała na całej rodzinie, aby pomóc w fałszowaniu. Jednak z powodu dużej ilości zimnych nut w regionie, system został odkryty przez władze kolonii.

Wiele osób zostało oskarżonych o oszustwo, ale ciekawe jest to, że nie było dowodów, które mogłyby obciążać Butterwortha, głównego odpowiedzialnego za ten program. To dlatego, że tkaniny używane do drukowania fałszywych banknotów można łatwo prać lub wyrzucić, a nikt nie może zostać aresztowany za posiadanie żelazka, prawda?

Po wypróbowaniu i zwolnieniu pani Butterworth nie była już zaangażowana w nielegalne działania. Zmarła w 1775 roku w wieku 88 lat.

3. Victor Lustig: Człowiek, który sprzedał wieżę Eiffla

Pomimo tego, że stał się znany w historii jako „człowiek, który sprzedał Wieżę Eiffla”, pierwszym ciosem austriackiego Victora Lustiga była sprzedaż rzekomej maszyny drukującej pieniądze. Handlowiec zademonstrował działanie sprzętu swoim klientom, ostrzegając, że przygotowanie każdej notatki zajęło 6 godzin. Dla niewiarygodnego zysku ofiary oszustwa zapłaciły około 30 000 $ za maszynę, która wydrukowałaby dwa piękne 100 rachunków w ciągu 12 godzin od zakupu.

Nie zdawali sobie sprawy, że artykuł tak szybko przestanie działać. Lustig, uważany za jednego z najmądrzejszych oszustów wszechczasów, umieścił na maszynie dwie prawdziwe notatki, aby mieć wystarczająco dużo czasu na ucieczkę, zanim jego klient odkryje oszustwo.

Ale jego wielkim osiągnięciem było, gdy w 1925 roku przeczytał artykuł w gazecie, który przedstawił problemy Paryża związane z utrzymaniem Wieży Eiffla. To wystarczyło, by podszywał się pod urzędnika państwowego i wykorzystał swoją nową tożsamość, aby zaprosić sześciu biznesmenów ze złomu na poufne spotkanie biznesowe w luksusowym hotelu.

Victor Lustig był znany na całym świecie ze swoich oszustw, a zwłaszcza ze sprzedaży Wieży Eiffla. Źródło obrazu: Reproduction / Wikimedia Commons

Oszust miał czelność zabrać swoje limuzyny na inspekcję pomnika, mówiąc, że miasto było zainteresowane sprzedażą wieży jako złomu. Bez zastanowienia jeden z biznesmenów kupił Wieżę Eiffla, a Lustig uciekł do Wiednia ze wszystkimi pieniędzmi z fałszywych negocjacji. Zawstydzenie było tak wielkie, że biznesmen nie miał odwagi zgłosić wyboru policji.

Innym niezwykłym faktem jest to, że Austriakowi udało się zadać cios wielkiemu gangsterowi Al Capone. W tym celu przekonał gangstera do zainwestowania 40 000 USD w akcje. Lustig trzymał pieniądze Włochów w skarbcu przez 2 miesiące, a następnie zwrócił je Al Capone, tłumacząc, że umowa się nie powiodła. Za taką uczciwość gangster nagrodził Lustiga 5000 dolarów. Oczywiście była to wartość, którą oszust chciał od początku wbić do kieszeni.

W 1935 r. Lustig został aresztowany za fałszowanie notatek po tym, jak policja otrzymała anonimową skargę. Oszust został osądzony i skazany na zapłacenie kary w więzieniu Alcatraz. W 1947 roku Lustig zachorował na zapalenie płuc i wkrótce potem zmarł.

* Wysłany dnia 1/8/2014