Czy wiesz, że słońce nie jest największą strukturą w Układzie Słonecznym?

Wiesz już, że wszechświat jest olbrzymi, że Droga Mleczna jest tylko jedną z wielu galaktyk, ale wewnątrz jest często niepojęta ogrom. Na przykład: Jowisz jest tak duży, że jego rozmiar jest tysiąc razy większy niż Ziemia. I chociaż jest tak ogromny, tysiąc Jowisza zmieści się w Słońcu. Możemy więc założyć, że Słońce jest największym elementem Układu Słonecznego, prawda? Źle!

Najpierw wróćmy do Słońca, gwiazdy, której wnętrze nieustannie się porusza z gigantycznymi wybuchami nuklearnymi, zdolnej do wytworzenia wewnętrznego ciśnienia, które przekształca wodór w hel w wyniku syntezy jądrowej. Niektórzy astronomowie odnoszą się do Układu Słonecznego jako związku Słońca, Jowisza i innych śmieci, co sugeruje, że gigantyczna planeta i gwiazda są największymi ciałami w naszym Układzie Słonecznym.

Kwestia punktu widzenia

Chociaż wydaje się, że ten pomysł ma sens, prawda jest taka, że ​​Słońce nie jest jeszcze największą rzeczą w Układzie Słonecznym, a także niczym, co krąży wokół gwiazdy macierzystej Układu Słonecznego. Olbrzym, o którym mowa, został wyprodukowany przez Słońce i chociaż większy od samego Słońca, nie jest tu widoczny z Ziemi. Czy wiesz o kim mówimy? Zachowaj więc tę nazwę: heliosfera.

Ta megastruktura rozpoczyna się we wnętrzu Słońca, podczas szalonego procesu, który co sekundę zamienia miliony ton wodoru w hel. Ta cała energia ostatecznie spowodowała powstanie nowego „ciała”, które zostało wyrzucone z powierzchni Słońca i przyniosło ze sobą nieskończoną liczbę naładowanych cząstek, tworząc zupełnie nowe i unikalne pole magnetyczne. Dlatego heliosfera jest rodzajem bańki, która pokrywa prawie cały układ słoneczny. Ta bańka sprawia, że ​​słońce wygląda na małe.

Moc heliosfery

Wiadomo już, że powierzchnia Słońca jest ciągłą eksplozją i że wyłaniają się materiały powstające w wyniku wewnętrznego ciepła gigantycznej gwiazdy. Po prostu nie ma sposobu, aby zatrzymać ten wybuchowy proces. Nie ma na przykład sposobu, aby zatrzymać światło słoneczne, cząstki magnetyczne i silne pole magnetyczne wokół gwiazdy. Dlatego heliosfera jest niemożliwa do powstrzymania.

Te magnetycznie naładowane cząstki są wyrzucane przez niezliczone otwory w powierzchni Słońca. Aby dać ci wyobrażenie o wielkości tego zjawiska, wiedz, że w niektórych epizodach rozbłysku słonecznego wyrzucanych jest około miliarda ton cząstek magnetycznych z prędkością tysięcy mil na godzinę. Te plamy słoneczne są odpowiedzialne za gigantyczne wybuchy energii magnetycznej uwalnianej do wszechświata.

Ochrona i zasięg

Na szczęście pole magnetyczne Ziemi i cienka warstwa atmosferyczna pokrywająca naszą planetę mogą chronić nas przed najbardziej niebezpiecznymi skutkami tych rozbłysków słonecznych. Ta energia magnetyczna jest tak wielka, że ​​nie tylko przechodzi przez Ziemię, ale może dotrzeć nawet do zimnego Plutona. Nazywa się je wiatrami słonecznymi.

W rzeczywistości koniec heliosfery wyznacza początek tak zwanej przestrzeni międzygwiezdnej, to znaczy jest to bardzo, bardzo duża bańka. Jednak nie wiadomo dokładnie, gdzie bąbel ciepła zaczyna słabnąć i kończyć się, ale jest jedna rzecz: ta struktura jest niewątpliwie największa w Układzie Słonecznym.