A teraz: jak bronić się przed dzikim psem?

Wyobraź sobie, że idziesz ulicą, kiedy nagle natrafiasz na groźnego, luźnego psa, który warczy i pokazuje ci kły. A teraz, co robić w tej sytuacji? Zanim dostaniesz łój w goleń i uciekniesz desperacko, sprawdź kilka rzeczy, które mogą pomóc:

1 - Oceń przeciwnika

Źródło obrazu: Shutterstock

Zawsze dobrze jest mieć świadomość niektórych znaków, które identyfikują wściekłego psa. Wśród nich, oprócz zwykłych zewnętrznych zębów, warczy i szczeka, upewnij się, że włosy z tyłu szyi są uniesione, a uszy uniesione i pochylone do przodu. Innym wskazaniem jest postawa zwierzęcia, która zwykle utrzymuje ciało zgięte, łapy rozłożone i skurczone mięśnie. Jeśli te funkcje są obecne ... Następny krok!

2 - Czego nie powinieneś robić

Źródło obrazu: Shutterstock

Jeśli pies wykazuje jakiekolwiek oznaki, że nie ma tam przyjaciół, nie rób gwałtownych ruchów - w końcu jest to prawdopodobnie szybsze od ciebie - i unikaj patrzenia zwierzęciu w oczy. Może potraktować to jako wyzwanie i przejść do ataku. Więc opuść głowę i idź powoli do tyłu, nie odwracając się od psa. Inną opcją jest ciche odejście od psa, jeśli to możliwe, przejście przez ulicę.

Jeśli jesteś w pobliżu psa, możesz także spróbować wspiąć się na drzewo, ścianę, a nawet samochód i zamówić cicho, ale zdecydowanie - bez krzyku! - puść psa. Jeśli to nie zadziała ...

3 - Nie jeden na jednego

Źródło obrazu: Shutterstock

Jeśli zwierzę odejdzie do ataku, pierwszą rzeczą, którą powinieneś zrobić, to użyć rąk i ramion, aby chronić szyję i głowę. Najlepiej jest stać nieruchomo i nieruchomo, ale jeśli zostaniesz powalony, bardzo ważne jest, abyś spróbował również bronić swojego tułowia - tam, gdzie znajdują się ważne narządy - przed ukąszeniami. W takim przypadku przyjęcie pozycji płodowej może pomóc, a nawet być postrzegane przez psa jako oznaka poddania się, powodując, że staje się on lżejszy.

Inną rzeczą, którą możesz zrobić, to umieścić przedmiot - na przykład bluzkę, parasolkę lub torebkę - między tobą a zwierzęciem i mieć nadzieję, że bardziej interesuje go przedmiot niż jego ciało. A jeśli ktoś przyjdzie z pomocą, alternatywą jest odwrócenie uwagi psa przez rzucenie zimnej wody lub jakiegoś drażniącego płynu, a nawet użycie gaśnicy, aby przestraszyć zwierzę.

4 - Po walce

Źródło obrazu: Reprodukcja / Wikipedia

Atak był nieunikniony i skończyłeś gryźć. Przede wszystkim dokładnie umyj rany mydłem i wodą i zastosuj środek antyseptyczny. Następnie szukaj pomocy medycznej i dowiedz się, kto jest właścicielem psa i czy szczepionki są aktualne. Jeśli jednak zwierzę jest bezpańskie, skontaktuj się z organem zajmującym się zwierzętami w swoim mieście.

Ostrożnie z tym gangiem tutaj:

  • Dobermann: okazy tej rasy - prawdopodobnie niemieckiej - są zwykle używane jako psy stróżujące, znane z szybkości i siły ugryzienia;
  • Rottweiler: Kolejna rasa niemieckiego pochodzenia, rotweilery są wytrzymałe i mają genetyczne predyspozycje do działania jako pasterze, chociaż są również znane z tego, że nie są zbyt przyjazne dla obcych;

Źródło obrazu: Reprodukcja / Wikipedia

  • Owczarek niemiecki: Inna rasa, która ma zdolność do stada stad, psy te są inteligentne, odważne i wierne. Oprócz tego, że są używane jako psy stróżujące i ratownicze, są świetnymi snifferami i mogą być świetnymi przewodnikami dla osób niedowidzących;
  • Fila-Brasileira: Uważa się, że rasa ta pochodzi od psów, które przybyły tutaj do Brazylii wraz z portugalskimi i hiszpańskimi zdobywcami. Duże i podejrzane temperamenty kolejki wcale nie lubią obcych;

Źródło obrazu: Reprodukcja / Wikipedia

  • Bull Terrier: pochodzenia brytyjskiego, w przeszłości zwierzęta te były wykorzystywane do polowania na myszy, a dziś stały się popularnymi psami stróżującymi. Jego szczęki są potężne i pomimo tego, że są doskonałym towarzyszem, w przypadku ataku mogą uwięzić ofiarę przez wiele godzin między zębami;
  • Pit Bull: Prawdopodobnie jedna z najbardziej przerażających ras na świecie, pit bull pochodzi z USA i jest znana z niesamowitej siły fizycznej i szybkości. Jednak wbrew powszechnemu przekonaniu ich temperament nie jest zazwyczaj agresywny, dopóki są odpowiednio wychowani, a ich właściciele uczą ich, jak utrzymywać kontakty towarzyskie z innymi zwierzętami i ludźmi.