Poznaj tajemnice i tajemnice największej farmy na świecie
Ostrzeżenie: ten materiał zawiera wyraźne obrazy gnijących ciał.
Brzmi to jak scena z horrorem, ale w Stanach Zjednoczonych istnienie „farm ciała” jest bardzo powszechne. Teksas ma jeden z największych, z około 50 zwłokami rozmieszczonymi na 16 hektarach ziemi. Niektóre są zmumifikowane, a inne zostały gwałtownie zaatakowane przez sępy. Ale najstraszniejsze są świeże, ponieważ puchną od kilku tygodni po śmierci.
Kierunek studiów został ustanowiony na Freeman Ranch i jest częścią Centrum Antropologii Sądowej University of Texas. Zmarli są ofiarowani i pozostawieni na otwartej przestrzeni, aby badacze mogli zrozumieć proces rozkładu w celu pomocy w dochodzeniach kryminalnych.
Aby lepiej zrozumieć, pamiętaj tylko filmy, w których policjant zawsze pyta: „Jak długo nie żyje?” Te gospodarstwa pomagają to ustalić. Co więcej, badacze z Freeman Ranch wykorzystują swoją wiedzę, aby zidentyfikować setki osób, które zmarły z powodu odwodnienia lub zawału serca po przekroczeniu granic USA.
„Zasadniczo chcemy dowiedzieć się, jak działa rozkład”, wyjaśnia Daniel Wescott, dyrektor antropologa i profesor na University of Texas. „W naszych ciałach zachodzi mini-ekosystem i chcemy go w pełni zrozumieć” - dodaje.
Studium śmierci
Z tego, co wiemy, wszyscy ludzie mają ten sam koniec po śmierci: rozkład. O ile twoje ciało nie jest zamrożone, poddane kremacji lub całkowicie zniszczone, musi zostać pochłonięte przez bakterie, owady i zwierzęta, które przetwarzają materiał organiczny w nowe formy życia.
Pierwsze studium rozkładu człowieka pod tytułem Wash Away of Wrongs, napisane przez sędziego Song Song Ci w XIII wieku, uczy, jak badać ciało i ustalić przyczynę śmierci. Już w 1800 r. Kilku europejskich uczonych obserwowało poszczególne etapy, przez jakie przechodzi ciało podczas procesu gnicia.
W latach siedemdziesiątych XX wieku naukowcy kryminalistyczni wykorzystywali tusze wieprzowe, aby szczegółowo przyjrzeć się danym obejmującym okres pośmiertny - okres między śmiercią człowieka a znalezieniem ciała. W tym czasie nikt nigdy nie zaobserwował niszczenia ludzkiego ciała w kontrolowanym środowisku.
W latach 80. William Bass założył pierwszą farmę nadwozi. Pomysł pojawił się po tym, jak został wezwany do pomocy policjantom na lokalnym miejscu zbrodni. W nim został zgwałcony grób z czasów wojny secesyjnej i podejrzewano, że zwłoki były nowe - prawdopodobnie zamieniony przez zabójcę w celu ukrycia dowodów. W tym przypadku Bass ocenił ubrania i inne czynniki i stwierdził, że tak nie było.
Stamtąd naukowiec zaczął zbierać próbki do analizy, aby poszerzyć wiedzę na temat rozkładu człowieka. Po kilku latach farma w Tennessee przeanalizowała ponad 650 zmarłych, uzasadniła badanie i ustaliła wiele z tego, co wiemy dzisiaj.
Ale wciąż jest wiele rzeczy, które należy odkryć. „Ciepło i wilgotność wpływają na szybkość rozkładu. Oznacza to, że proces ten różni się w zależności od regionu ”, wyjaśnia Wescott. W związku z tym otwarto kilka takich lokalizacji w innych stanach USA, w tym w Karolinie Północnej i Illinois.
Największa farma na świecie
Farma Texas Corps jest prowadzona przez czterech pełnoetatowych pracowników, ale jest domem dla wielu absolwentów, czy nie. Mieści ponad 200 współczesnych szkieletów. Wescott informuje, że jest to ważne, ponieważ ludzkie ciało stale się zmienia - obecnie głównie z powodu otyłości.
Inne kolekcje w USA mają więcej historycznych próbek. Dlatego posiadanie ostatniej próbki zmarłych pomaga w ustaleniu wieku niezidentyfikowanej osoby znalezionej w tajemniczych okolicznościach. W jednym ze swoich przypadków Wescott powiedział, że został wezwany do pomocy w analizie pozbawionego głowy ciała znalezionego w pobliżu miasta Columbia w 2008 roku.
„Pierwszą rzeczą, którą zauważyłem, były kości udowe”, mówi atropolog. „Były znacznie cieńsze niż zwykle i łączyły się z ciałem pod dziwnym kątem” - dodaje. Po porównaniu z próbkami uniwersyteckimi wywnioskował, że był to wynik długiego siedzenia - prawdopodobnie na wózku inwalidzkim.
W tym policja poinformowała opinię publiczną o odkryciu. Sprawa została zamknięta, gdy sprzedawca na wózku inwalidzkim usłyszał wieści, zadzwonił i powiedział, że jeden z jego klientów zniknął i już nie odpowiada.
Dlaczego śmierci tak trudno jest stawić czoła?
Nie można zaprzeczyć, że istnieje zasłona oddzielająca życie od śmierci, a większości z nas brakuje odwagi, by zerknąć za nią. Antonius Robben, profesor i antropolog, który bada wierzenia wokół tego tematu, mówi, że na planecie nie ma kultury, która pozostawiłaby ciało bez rytuału. „To jedna z niewielu uniwersalnych rzeczy” - przekonuje Robben.
Jedną z trudności w obserwowaniu zwłok na Ranczo Freemana jest to, że wzbudza to obawy. Rozkładające się ciało ludzkie wygląda jak inny gatunek. Jednak pewnego dnia wszyscy przejdziemy ten sam proces.
Jak przeprowadzana jest analiza ciała?
Gdy tylko zwłoki dotrą na farmę, naukowcy przenoszą je do lokalnego laboratorium, gdzie jest mierzone i fotografowane. Próbki włosów i krwi są również pobierane, a zamiast nazwiska osoby przyjmuje się numer identyfikacyjny.
Jeśli to możliwe, jednocześnie niszczą ciało. Jednak gdy nie ma wystarczającej liczby personelu do załadunku, zwłoki są przechowywane w lodówce przez kilka dni, aby opóźnić rozkład. Lokalizacja zmarłych jest monitorowana 24 godziny przez kamery, ale Wescott twierdzi, że nikt nigdy nie próbował się włamać ani uciec.
W zależności od przeprowadzanych badań ciała gniją w różnych okolicznościach. Niektóre celowo pozostawia się na słońcu lub trawie, a inne pod resztkami genebreiro lub dębu. Większość jest chroniona metalowymi prętami, ale niektóre są odsłonięte, aby naukowcy mogli obserwować wpływ sępów poprzez nagrania.
Dzisiaj umarli są wszyscy nadzy, ale przeprowadzono badania, aby dowiedzieć się, jaki wpływ mają ubrania na proces rozkładu. Zapach tego miejsca to mieszanka mokrych korzeni i zjełczałego mięsa.
Etapy rozkładu człowieka
Pierwszy etap rozkładu rozpoczyna się wkrótce po śmierci. Gdy serce przestanie bić, komórki nie mogą dłużej utrzymywać homeostazy (stanu równowagi temperatury, pH i innych czynników) wkrótce zaczynają pękać. To zaczyna proces gnicia, gdy bakterie zaczynają żerować na ciele.
Po kilku dniach jedzenia mikroorganizmów rozpoczyna się drugi etap: obrzęk. Podczas trawienia stałych składników tuszy uwalniane są gazy - siarkowodór, dwutlenek węgla i metan - co powoduje rozszerzanie się zwłok. Na tym etapie zmienia kolor na żółty przez proces marmurkowania i może się podwoić.
Przyciąga to muchy, które składają jaja we wszystkich otwartych otworach, w tym w oczach, uszach, nosie i ustach. Niedługo potem rodzą się larwy, obejmujące całe umarłe. Twarz jest po raz pierwszy konsumowana, ponieważ zawiera więcej dziur i tworzy więcej zwierząt.
Trzy dni po rozkładzie osiąga się trzeci etap: oczyszczenie. W nim ciało zaczyna się odłączać i kurczyć, a skóra pęka, uwalniając ciśnienie i płyny. „Ciecz jest tak bogata w azot, że zabija całą otaczającą roślinność. Jednak po roku daje początek dużej roślinności, ponieważ działa jak nawóz ”, wyjaśnia Wescott.
Po kilku tygodniach bakterie i larwy przestały spożywać większość mięsa. Kolejny krok to najdłuższy i najbardziej rozpowszechniony krok we Freeman Ranch: zaawansowany rozkład. Tusze pozostawia się do wyschnięcia i zmumifikowania pod słońcem, ponieważ ciepło czyni je niegościnnymi dla mikroorganizmów i much. Już w cieniu spożywane są stopniowo.
Wreszcie, po sześciu miesiącach do roku - zmienia się w zależności od warunków pogodowych - rozpoczyna się ostatni etap: suszenie. Teraz zwłoki stają się stertą chrząstek, kości i szmat. W pewnym momencie kości są zabierane do laboratorium, gotowane w celu usunięcia śladów mięsa, czyszczone i włączane do zbioru.
Ciała pozostawione bez kratek służą jako uczta dla sępów. Korzystając z kamer bezpieczeństwa, naukowcy badają hordy ptaków, które atakują to miejsce za każdym razem, gdy wypuszczany jest nowy zmarły. Nie jedzą skóry, ale otwierają dziury, aby podnieść farsz. Sępy atakują zwłoki i przeciągają je gwałtownie, aby rozerwać kawałki mięsa.
Fantastyczny świat nekrobiomów
Rozkładające się ciało ludzkie tworzy ewoluujący i złożony ekosystem, zwany dziś nekrobiomą. Wescott chce zrobić to zmapować ten system, aby pomóc w określeniu dokładnego odstępu pośmiertnego. „Dowiedzenie się, jak długo nienaruszone ciało było martwe, jest łatwe, ciężką częścią jest badanie zwłok znalezionych po długich miesiącach gnicia w niegościnnym miejscu” - mówi profesor.
Wyjaśnia, że celem badań jest zrozumienie martwicy i procesu rozkładu zwłok. Pewnego dnia specjaliści medycyny sądowej będą mogli natrafić na ciało, przeanalizować sekwencję bakteryjną DNA i wykorzystać różne gatunki, aby dowiedzieć się, jak długo wywoływana jest zgnilizna.
Chociaż ten projekt jest wciąż daleki od ukończenia, badacze mogą teraz analizować gnijące gazy, które zmieniają się w czasie. Psy są również szkolone w zakresie znajdowania zwłok i pomocy kadetów. Naukowcy ostatnio testują wykorzystanie kamer na podczerwień do wykrywania anomalii w chemii gleby, co ułatwia znajdowanie zakopanych ciał.
Studium granicy
Każdego roku setki meksykańskich imigrantów znajdują się w Stanach Zjednoczonych w nieoczekiwanych miejscach, takich jak hrabstwo Brooks w Teksasie, które znajduje się około 112, 65 km od granicy. Zaniepokojony profesor Kate Spradley stworzył projekt „Operation ID”, którego celem jest identyfikacja ciał znalezionych w niesprzyjających sytuacjach.
Lekarz ujawnia, że przyczyną śmierci są zwykle patrol graniczny, geografia i upał. Ogólnie zwłoki pochodzą od osób odwodnionych, które zostały pozostawione przez grupę kierowaną przez kojot. „Każdego dnia umierają ludzie, a co najgorsze, nikogo to nie obchodzi”, wyjaśnia nauczyciel.
Podczas patrolu policja znajduje ofiary - w jaskiniach, cieniach drzew i głazach - po godzinach lub dniach ich śmierci. Ponieważ jednak nie są dokładnie na granicy, nie otrzymują żadnych funduszy federalnych na zaradzenie tej sytuacji. Dlatego osoby są zwykle chowane w nieoznaczonych grobach bez sekcji zwłok, próby identyfikacji lub kontaktu z rodziną.
Z pomocą innych zespołów nauczyciel pracował nad ekshumacją grobów i reintegracją z członkami rodziny. Wiele zwłok zabiera się do laboratorium Freeman Ranch w celu analizy. Naukowcy podnoszą również profil kulturowy poprzez ubrania, biżuterię i przedmioty, z którymi pochowano zmarłego, aby dowiedzieć się jak najwięcej o ich pochodzeniu.
Na koniec wszystkie informacje są katalogowane i przechowywane w bazie danych NamUS, gdzie krewni mogą wyszukiwać brakujące informacje i pamiętać o czymś, co nosił zmarły, kiedy zniknął.
„Myślę, że najgorsze, co można zrobić, to nie wiedzieć, co stało się z ukochaną osobą” - mówi Spradley. „Zastanawiasz się:„ Czy postanowił nigdy nie wracać? ”, „ Czy umarł? ” Oczywiście nie jest dobrze wiedzieć, że krewny został zidentyfikowany, ale przynajmniej pomaga w żałobie ”- podsumowuje nauczyciel.
