Tajna formuła starożytnych Rzymian może pomóc dzisiejszym budowniczym

Czy zastanawiałeś się kiedyś nad epoką niezliczonych budowli zbudowanych przez starożytnych Rzymian, które przetrwały do ​​dziś? Niektóre istnieją już od tysiącleci i wciąż tam są, stanowcze i silne. Jednak beton, którego używamy dzisiaj, zaczyna się pogarszać już po kilku dekadach kontaktu z żywiołami, co dowodzi, że starożytni wiedzieli lepiej niż my.

To może się zmienić, ponieważ w końcu grupa naukowców z University of Berkeley, kierowana przez Brazylijczyka Paulo Monteiro, była w stanie dokładnie ustalić, co sprawiło, że mieszanie betonu wymyślone przez starożytnych Rzymian było tak skuteczne. Co więcej, odkrycie „tajnej formuły” może nawet pomóc dzisiejszym konstruktorom w formułowaniu betonu lepszej jakości, który ma mniejszy wpływ na środowisko.

Portland

Torby z cementu portlandzkiego Źródło zdjęcia: Reprodukcja / Wikipedia

Dzisiaj „klejem”, który utrzymuje mieszankę betonową na miejscu, jest słynny cement portlandzki, którego produkcja uwalnia wiele zanieczyszczeń do atmosfery. Wynika to z faktu, że do jego wytworzenia konieczne jest podgrzanie mieszaniny wapienia i gliny do temperatur 1450 ° C, a wynikające z tego uwalnianie CO2 stanowi około 7% emisji wytwarzanych przez przemysł każdego roku.

Naukowcy odkryli, że starożytni Rzymianie dodawali skały wulkaniczne i znacznie mniejszą - i specyficzną - ilość wapna do mieszanki, podgrzewając te materiały do ​​900 ° C. Oznacza to, że Rzymianie zużyli wtedy znacznie mniej paliwa do wytworzenia betonu, co oprócz tego, że jest bardziej wytrzymałe niż obecnie, powoduje znacznie mniejszą emisję.

Tysiącletni przychód

Źródło obrazu: Reproduction / University of Berkeley

Jak wyjaśnili naukowcy, aby zbudować struktury, które miałyby kontakt z wodą morską lub zanurzone, Rzymianie zmieszali wapno i popiół wulkaniczny, aby utworzyć zaprawę. Do tej mieszanki starożytni budowniczowie dodali tuf - rodzaj skały wulkanicznej - tworząc z tej masy drewniane kształty.

Następnie, poprzez włączenie wody morskiej do mieszanki, natychmiast rozpoczęła się gorąca reakcja chemiczna, powodująca uwodnienie wapna - włączenie cząsteczek wody do struktury - która zareagowała z popiołem wulkanicznym, cementując całą mieszaninę. Konieczne będzie jeszcze kilka badań, aby dostosować rzymskie techniki konstrukcyjne do dzisiejszych potrzeb, ale stara formuła stosowana przez starożytnych nadal nie ma sobie równych.