Centipede x viper: kto wygrywa bitwę?

Trujące węże są zawsze silnym zagrożeniem zarówno dla większości zwierząt, jak i ludzi. Jednak wiele gatunków może je pokonać, albo będąc znacznie większymi rozmiarami, albo umiejętnościami, które pozwalają im uciec przed atakiem węży.

Co jednak dzieje się, gdy gatunek wydaje się nie mieć szans na przeżycie żmii, ale imponująco zmienia grę? Wynik można zobaczyć na poniższym obrazie, który został przechwycony przez badaczy terenowych w Macedonii.

Ich zdumiewająca sytuacja pokazała węża rogatego vipera ( Vipera ammodytes ) z głową stonogi ( Scolopendra cingulate ) wyłaniającej się z pękniętego brzucha. Po „autopsji” gada naukowcy uważają, że być może stonoga dosłownie wytrzeszczyła węża od wewnątrz, co oznacza, że ​​wąż myślał, że wygrał grę, połykając stawonoga, ale drugi zjadł go żywego.

Jednak pomimo wysiłku wydostania się z węża (uzyskanego częściowo) stonoga też nie przeżyła. Pozostałości gatunków, które uczestniczyły w tej „bitwie” zostały odkryte 14 maja 2013 r. Na Golem Grad, wyspie na jeziorze Prespa, i opisane w zeszłym miesiącu w krótkim raporcie opublikowanym w czasopiśmie Ecologica Montenegrina.

Żmija była młodą samicą, która rozciągała się tylko o około dwa cale dłużej niż stonoga. Stonoga była jednak znacznie cięższa niż gad. Rogate żmije żywią się małymi ssakami, jaszczurkami i ptakami, a także doceniają dobrego stonoga, nie ponosząc przy tym żadnej szkody.

Ale w tym konkretnym przypadku wąż nie docenił wielkości i siły ofiary, twierdzą naukowcy. Rozwarstwienie gada wykazało brak narządów trzewnych węża lub, innymi słowy, całą objętość jego ciała zajmowała stonoga.