Dlaczego uderzamy w drewno, aby odpędzić pecha?

Nawet jeśli nie jesteś przesądnym typem, powinieneś znać zwyczaj „pukania w drewno”, aby odpędzić pecha, prawda? Ale nawet jeśli nie użyjesz tego podstępu, czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, skąd się wziął? Według strony Today I Find Out historia tego gestu jest nieco rozmyta, ale istnieje kilka całkiem interesujących teorii.

Zgodnie z historią, pierwszy „oficjalny” - że tak powiem - zapis pukania w drewno jako sposobu odpierania negatywnych energii pojawił się w 1899 r. W Wielkiej Brytanii i 1905 r. W USA. Istnieje jednak kilka teorii na temat pojawienia się tego zwyczaju, obejmujących wierzenia ludów pogańskich, chrześcijańskich, a nawet żydowskich.

Pogańskie pochodzenie

W odniesieniu do teorii, że nawyk uderzania w drewno ma swoje źródło w pogaństwie, wskazuje, że większość pogańskich kultur - dystrybuowanych z Irlandii do Indii - prawdopodobnie skorzystała z tego gestu. Uważa się, że ludy te myślały, że drzewa zamieszkiwały duchy natury i często włączano je do ich ceremonii i rytuałów.

Jednym z poglądów jest to, że poganie wierzyli, że dotykając pni drzew, można było przywołać życzliwe duchy, które je zamieszkiwały. Poza tym w ten sposób Irlandczycy dziękowali krasnoludkom - małym istotom uważanym za skarbników - za chwile szczęścia.

Z czasem możliwe jest, że dotykanie - lub stukanie - drewna stało się sposobem okazania wdzięczności za przypadkowe zdarzenia i uznania interwencji duchów natury za ich błogosławieństwo. Pamiętajcie jednak, że wierzący zawsze bali się Bożego gniewu, więc często demonstracje miały na celu zagwarantowanie, że natura nie zwróci się przeciwko nim i zamiast szczęścia przyniesie niechcianą falę pecha.

Chrześcijaństwo i judaizm

Inna teoria głosi, że chrześcijanie byliby odpowiedzialni za rozpowszechnianie zwyczaju pukania w drewno, ponieważ na początku chrześcijaństwa wiele pogańskich zwyczajów zostało ostatecznie włączonych do nowej religii. Wyjaśnienie w tym przypadku, a nie związane z mieszkaniami duchów natury, związane było z materiałem, z którego wykonano krzyż Jezusa. Dotknięcie drewna było więc sposobem na przywołanie ochrony Chrystusa.

Wciąż istnieje teoria związana z judaizmem i, o ile wiemy, zwyczaj powstałby pod koniec XV wieku podczas inkwizycji hiszpańskiej. W tym czasie Żydzi przeżywali surowe prześladowania na polecenie Torquemada, a ponieważ wiele synagog wykonano z drewna, Hebrajczycy stworzyli kodeksy, aby ogłosić ich przybycie i uzyskać dostęp do świątyń. Ta podstęp uratowałaby wiele istnień ludzkich i stałaby się synonimem szczęścia.

Złap

Powyższe teorie to tylko niektóre z najciekawszych hipotez na temat pojawienia się zwyczaju pukania w drewno. Oprócz nich istnieje inne możliwe wyjaśnienie, które jest całkiem prawdopodobne i powstało jeszcze przed oficjalną popularyzacją tego wyrażenia - między końcem XIX a początkiem XX wieku, jak wspomnieliśmy na początku artykułu.

Na początku XIX wieku w Wielkiej Brytanii istniała niezwykle popularna gra dla dzieci - rodzaj połowu - w której uczestnicy dotykający drewna nie ryzykowali złapania. Wielu uważa, że ​​ten żart mógł przekroczyć Atlantyk i podbić dzieci w Ameryce, z czasem rozprzestrzeniając się na inne kraje.

* Wysłany 24.01.2014