Dlaczego czujemy się, gdy ktoś na nas patrzy?
Czy zdarzyło ci się kiedyś mieć tak dziwne uczucie, spojrzeć w bok i złapać kogoś, kto cię obserwuje? Skąd to uczucie? Czy „szósty zmysł” był w działaniu, czysta intuicja, a może siła przeczucia? W rzeczywistości, według Laury Moss z Mother Nature Network, uświadomienie sobie, że ktoś na nas patrzy, nie jest niczym paranormalnym, a odpowiedzialny za to zjawisko jest mózg.
Według Laury nasz mózg jest zaprogramowany do rejestrowania „wskazówek” w otoczeniu i ostrzegania nas, jeśli ktoś na nas patrzy. Jest to część naszego instynktu przetrwania i, jak wyjaśnił, wiele ssaków ma podobny system, który ostrzega je, gdy inne zwierzę - potencjalny drapieżnik - znajduje się w pobliżu i grasuje.
System detekcji
W przypadku ludzi system wykrywania ryzyka jest bardzo skuteczny, szczególnie na odległość, co oznacza, że możemy łatwo zidentyfikować, kiedy ktoś na nas patrzy - zwłaszcza jeśli ta osoba patrzy prosto na nas. Jednakże, chociaż jest to naturalna reakcja, nie myśl, że jest to proste działanie, ponieważ aby ocenić, czy jesteśmy obserwowani, czy nie, mózg musi przetworzyć wiele informacji.
Badania ujawniły, że sama pozycja ciała lub głowy „obserwatorów” może obudzić nasz system wykrywania, a jeśli osoba ta jest zwrócona w naszą stronę, łatwo jest wydedukować, na czym skupia się jej uwaga.
Ponadto wykrywanie staje się jeszcze prostsze, jeśli głowa widza jest skierowana w naszą stronę, a ciało jest zwrócone w stronę innego, ponieważ wystarczy spojrzeć w oczy podmiotu, aby określić, gdzie on patrzy. W tym sensie ludzie mają przewagę nad wieloma zwierzętami, ponieważ źrenice i tęczówki wyróżniają się od twardówki - białej części oka - pozwalając nam zidentyfikować skupienie uwagi innych.
W rzeczywistości, według Laury, jednym z powodów, dla których ludzie rozwinęli większe twardziny, jest to, że nasze przetrwanie zależy w dużej mierze od interakcji z innymi członkami grupy - a kontrast między białkami oczu a źrenicą / tęczówką ułatwia kontakt wzrokowy. Wracając do systemu wykrywania ryzyka, mózg opiera się również na informacjach zarejestrowanych przez nasze widzenie peryferyjne w celu oceny niebezpiecznej sytuacji.
Instynkt przetrwania
Według Laury ludzie ewoluowali, aby uświadomić sobie, kiedy są obserwowani, ponieważ każde spojrzenie innej osoby stanowi potencjalne ryzyko. W końcu bezpośrednie spojrzenie może być interpretowane jako dowód dominacji lub zagrożenia, więc możliwość rozpoznania sygnałów niebezpieczeństwa jest niezbędna dla naszej ochrony.
Jeden eksperyment ujawnił, że kiedy nie jesteśmy w stanie określić kierunku, w którym dana osoba patrzy - ponieważ nosi okulary przeciwsłoneczne lub jest w słabo widocznym miejscu - zwykle czujemy, że jesteśmy obserwowani. Dzieje się tak dlatego, że przy braku informacji mózg zakłada, że podmiot patrzy na nas, ponieważ w razie wątpliwości czujność może być najlepszą strategią na ucieczkę przed atakiem.
Czy uniknąłeś niebezpiecznych sytuacji dzięki swojemu „szóstemu zmysłowi”? Skomentuj Mega Curious Forum
