Zrozum, dlaczego się boimy i jak się nami zajmuje

Kto się niczego nie boi lub czy sytuacja go już przestraszyła? Dziwne odgłosy w pomieszczeniu, nieznajomi podążający za nami na ulicy, wściekłe zwierzęta, horrory i wiele innych powodów wystarczą, aby serce przyspieszyło, ręce pocą się, przyspiesza oddech i mięśnie się kurczą.

Wiele osób lubi się bać. Emocje, które się z tym wiążą, mogą być dla niektórych przyjemnością, tak jak w przypadku osób, które uwielbiają horrory lub przejażdżki po wesołym miasteczku. Ale w większości przypadków strach nie jest zbyt mile widziany. Ale czy wiesz, dlaczego to czujemy? Czy wiesz, co powoduje tę intensywną reakcję?

W końcu czym jest strach?

Strach jest reakcją mimowolną, wywołaną przez stresujące bodźce. Mózg uwalnia substancje chemiczne, które powodują, że serce płonie, między innymi szybki oddech, skurcze mięśni. Wszystko to jest również znane jako reakcja walki lub ucieczki.

Zachętą do tego może być kilka rzeczy: karaluch, rewolwer w głowie, teatr pełen ludzi czekających na twoją mowę, trzask drzwi przed wiatrem i wiele innych przyczyn. Mózg jest mimowolnie uruchamiany, nikt nie ma nad nim kontroli.

Niska droga

Istnieją dwie ścieżki reakcji strachu: krótka, szybka i myląca, oraz dłuższa droga, która daje dokładniejszą interpretację bodźców. Główną ideą niskiej drogi jest nie ryzykować. Weźmy przykład trzaskania drzwiami, aby każdy lepiej rozumiał ten proces.

Jeśli drzwi domu zatrzasną się nagle, może to być wiatr lub złodziej. Niska droga prowadzi nas najpierw do przekonania, że ​​to złodziej, ponieważ łatwiej jest przygotować się na najgorsze, niż uwierzyć, że to wiatr i stać przed rewolwerem bandyty.

Pukające drzwi są bodźcem, a mózg wysyła te dane do wzgórza. To z kolei nie wie, czy znaki są niebezpieczne, czy nie, ale kiedy mogą, wysyła informacje do ciała migdałowatego. Otrzymuje impulsy neuronowe i działa, aby cię chronić, mówiąc podwzgórzowi, aby rozpoczął walkę lub reakcję lotu.

Droga

Ścieżka drogowa jest bardziej złożona. Tutaj rozważane są wszystkie opcje. Na przykład, czy drzwi trzaskają złodziejem, czy to wiatr? Oczy i uszy przesyłają tę informację do wzgórza, które wysyła wszystko do kory czuciowej. Tam dane są interpretowane, tworząc znaczenie.

Po ustaleniu wyniku wszystko jest wysyłane do hipokampa, który ustanawia kontekst. Tworzy pytania takie jak: „Czy już wcześniej czułem ten bodziec? Co to znaczy Czy dzieją się inne rzeczy, które dają wskazówki na temat bycia złodziejem lub wiatrem? Wszystkie dane są przesyłane i analizowane, określając, czym naprawdę mogą być.

Następnie wszystko to jest wysyłane do ciała migdałowatego, które z kolei mówi podwzgórzowi, czy wyłączyć reakcję walki lub ucieczki. Droga trwa dłużej niż niska droga i dlatego mamy więcej chwil terroru, zanim uspokoimy się, gdy przez nią zostanie wywołany strach.

Walcz lub uciekaj

Aby aktywować te reakcje, podwzgórze łączy dwa układy: współczulny nerwowy i kory nadnerczy. Pierwszy wykorzystuje ścieżki nerwowe do inicjowania reakcji ciała, a drugi wykorzystuje krwiobieg. Łącząc te dwa elementy, odczuwamy potrzebę ucieczki lub stania w obliczu niebezpieczeństwa przetrwania.

Kiedy aktywowany jest współczulny układ nerwowy, ciało przyspiesza, staje się spięte i natychmiast staje się czujny. Jeśli przy drzwiach jest złodziej, będziesz musiał podjąć szybkie działania. W tym samym czasie podwzgórze uwalnia kortykotropinę do przysadki mózgowej, gdy budzi się układ kory nadnerczy, przemieszczając się przez krew.

Ten zalew adrenaliny, noradrenaliny i dziesiątków innych hormonów powoduje zmiany w ciele, takie jak podwyższone ciśnienie krwi, rozszerzone źrenice, zwężone żyły, podwyższony poziom glukozy, napięte mięśnie, trudności z koncentracją, zamknięcie układu odpornościowego i wiele innych objawów.

A dlaczego się boimy?

Strach wiąże się z instynktem przetrwania. Gdybyśmy tego nie czuli, nie przetrwalibyśmy długo. Chodziliśmy w ruchu ulicznym, żyliśmy z ludźmi zarażonymi chorobami zakaźnymi, byliśmy obok okrutnych zwierząt. Ale ludzie nauczyli się bać podczas całej ewolucji człowieka.

Uwarunkowany strach

Odpowiedź na strach mogła zostać udoskonalona przez ewolucję, ale jest też druga strona: strach warunkowy. To on powoduje, że niektórzy ludzie uważają psy za potwory, podczas gdy większość uważa je za część rodziny. Być może ci ludzie zostali ugryzieni jako dzieci, a później mózg nadal kojarzy psy z zagrożeniem.

Najczęstsze obawy

Istnieje wiele rodzajów lęków, ale niektóre z nich są znacznie bardziej powszechne. Według sondażu przeprowadzonego wśród amerykańskich nastolatków w 2005 r., 10 najczęstszych obaw to ataki terrorystyczne, pająki, zgony, błędy, wojna, waga, przemoc / przestępczość, samotność, przyszłość i wojna nuklearna, w tej samej kolejności.

Wciąż boimy się mówić publicznie, iść do dentysty, odczuwać ból, mieć raka i węże. Wszystkie te lęki przenoszą się na dorosłość. Ale chociaż mogą istnieć uniwersalne obawy, istnieją te specyficzne dla poszczególnych osób, a nawet wspólne dla społeczności, regionów lub nawet kultur.

Jednak od czasu do czasu doświadczanie strachu jest zdrowe i stanowi część życia. Ale życie w chronicznym strachu może być szkodliwe fizycznie i emocjonalnie. Kiedy dana osoba zawsze się czegoś boi, unikając uczestniczenia w codziennych czynnościach i bez interakcji społecznych, nadszedł czas, aby szukać pomocy medycznej w celu przezwyciężenia tego.

Pokonywanie strachu

Badania pokazują, że myszy z uszkodzonymi migdałkami chodzą do kotów bez obaw. Ale ponieważ większość z nas nie chce ich wykorzenić, musimy zbadać inne sposoby przezwyciężenia strachu. Wiele osób uważa terapie behawioralne w celu wyeliminowania strachu.

Wygaśnięcie strachu polega na wytworzeniu warunkowej odpowiedzi, która jest sprzeczna z reakcją warunkowego strachu. Nowa pamięć stworzona przez wygaszenie strachu próbuje zastąpić pamięć, która już przejmuje świadomość każdego człowieka. W ten sposób strach będzie nadal istniał, ale idea, że ​​nic się nie wydarzy, stanie się priorytetem w porządku myśli.