Klasztor Shaolin został założony u podnóża góry Song w prowincji Henan w Chinach, około 480 r. Miejsce to jest znane na całym świecie ze szkolenia mnichów w sztuce kung fu w stylu Shaolin Quan. Dzięki niesamowitej sile, elastyczności i odporności na ból uczniowie tej świątyni zasłużyli sobie na miano najpotężniejszego spośród wojowników buddyjskich.

Buddyzm jest ogólnie uważany za religię pokojową, z naciskiem na takie zasady, jak niestosowanie przemocy, wegetarianizm, a nawet poświęcenie, aby uniknąć zranienia innych. Jak więc mnisi ze świątyni Shaolion mogą zostać wojownikami?

Historia szaolin zaczęła się ponad 1500 lat temu, gdy przybył do Chin nieznajomy z krajów dalekiego zachodu ...

Powstanie świątyni Shaolin

Legenda głosi, że w 480 roku mnich i nauczyciel wędrował z Indii do Chin. Nazywał się po chińsku Buddhabhadra, znany również jako Batuo lub Fotuo. Zgodnie z tradycją buddyjską Chan (lub buddyjskim Zen w języku japońskim) mnich nauczał, że doktrynę można lepiej przekazywać nauczycielowi uczniowi, a nie tylko czytając święte teksty.

W 496 r. Cesarz Xiaowen z północnej dynastii Wei dał Batuo środki niezbędne do założenia klasztoru na świętej górze Shaoshi, położonej w tym samym obszarze co Góra Song, która jest oddalona o ponad 30 mil od cesarskiej stolicy Luoyang. Świątynia ta nosi imię Shaolin - „Shao” z góry Shaoshi i „lin”, co oznacza las.

Początek historii Shaolin

Innym znanym nauczycielem buddyzmu był Bodhidharma, który mógł pochodzić z Chin lub Persji, ale nie jest to pewne. Jednak odmówił nauczania Huike, jednego z jego chińskich uczniów. Oburzony chłopiec postanowił udowodnić swoją szczerość i wartość, odcinając sobie rękę. Dzięki temu stał się pierwszym uczniem Bodhidharmy.

Ten sam nauczyciel był znany z spędzania dziewięciu lat w cichej medytacji w jaskini nad świątynią Shaolin. Jedna z legend mówi, że spał po siedmiu latach, ale podciął sobie powieki, aby to się więcej nie powtórzyło. Potem stały się pierwszymi herbacianymi roślinami, kiedy stanął na ziemi.

W 534 r. Luoyang i dynastia Wei zostały obalone. W tym czasie wiele świątyń w regionie zostało zniszczonych, a być może także Shaolin.

Shaolin w Sui Ages i Tang's Beginning

Około 600 roku cesarz Wendi z nowej dynastii Sui podarował szaolinom ponad 5 km² ziemi, oprócz prawa do mielenia ziarna młynem wodnym. Sam cesarz był wyznawcą buddyzmu, ale większość jego dworu popierała konfucjanizm.

Sui udało się ponownie zjednoczyć Chiny, ale trwało to tylko 37 lat. Wkrótce kraj został ponownie podzielony na lenna, z którymi walczyli watażkowie. Jednak losy świątyni Shaolin wzrosły wraz z powstaniem dynastii Tang w 618 r., Której przewodził buntowniczy urzędnik sądowy Sui.

Mnisi z Shaolin dzielnie walczyli na korzyść cesarza Li Shimina i generała Wanga Shichonga. Pod koniec sporu Li został drugim cesarzem dynastii Tang.

Świątynia Shaolin w erze Tang

Chociaż pomagali wczesnym panom dynastii Tang, świątynie buddyjskie i Shaolin poniosły szereg ofiar. W 622 r. Świątynia Shaolin została zamknięta i wszyscy mnisi zostali zmuszeni do powrotu do domu. Jednak dwa lata później miejsce zostało ponownie otwarte z powodu służby wojskowej sprawowanej tronowi przez uczniów. W 625 r. Li Shimin zwrócił mnichom klasztoru około 2, 26 km².

W VIII wieku stosunki z cesarzem nie były łatwe, ale buddyzm Chan rozwijał się silnie w Chinach. W 728 r. Mnisi zbudowali pomnik z wygrawerowanymi opowieściami o ich służbie na tronie jako przypomnienie dla przyszłych cesarzy.

Jeden z fresków świątyni Shaolin

Era Tang do przejścia Ming

W 841 r. Cesarz Tang Wuzong, obawiając się potęgi buddystów, spowodował, że wielu mnichów zostało wydalonych, a nawet zabitych. Jednak Wuzong ubóstwiał swojego przodka Li Shimina, więc oszczędził szaoliny.

W roku 907 dynastia Tang upadła, rozpoczynając chaotyczny okres 5 dynastii i 10 panowań. Potem rodzina Song przeważała i dominowała w Chinach do 1279 roku. Jednak z tego okresu pozostało niewiele zapisów na temat Shaolinów.

Wiadomo tylko, że w 1125 r. Wzniesiono świątynię ku czci Bodhidharmy, około 800 metrów od Shaolin. Po dynastii Song nastąpił Yuan (Mongol), który panował do 1368 roku.

Jedna z reprezentacji Bodhidharmy

Shaolins w złotym wieku

Kiedy dynastia Yuan się skończyła, świątynia Shaolin została ponownie zniszczona podczas buntu Hongjin (Czerwony Turban) w 1351 roku. Legenda głosi, że bodhisattwa (istota światła zbliżająca się do wizerunku Buddy), przebrany za pomocnika kuchennego uratował świątynię - w rzeczywistości miejsce to zostało całkowicie spalone.

Jednak do 1500 roku mnisi Shaolin nadal byli znani ze swoich umiejętności walki. W 1511 r. 70 uczniów zginęło w bitwie przeciwko armiom bandytów. W latach 1533–1555 mnisi zebrali się, aby walczyć w co najmniej czterech głównych wojnach z japońskimi piratami.

Część treningowa Shaolin

W następnym stuleciu Shaolin doskonalili swoje nieuzbrojone metody walki. Jednak mnisi walczyli po stronie Minga w 1630 roku i przegrali.

Shaolin na początku ery współczesnej

W 1641 r. Przywódca rebeliantów Li Zicheng zniszczył armię monastyczną, złupił świątynię Shaolin i zabił mnichów lub odjechał. W 1644 roku postanowił zdominować Pekin, położyć kres Ming Dysnatia, ale powstrzymał go Mandżus, który założył dynastię Qing.

Świątynia Shaolin pozostawała pusta przez wiele dziesięcioleci. Ostatni opat, Yongyu, opuścił to miejsce bez podania nazwiska następcy w 1664 roku. Historia mówi, że grupa mnichów z Shaolin uratowała cesarza Kangxi przed koczownikami w 1674 roku. Dlatego niektórzy zazdrośni żołnierze spalili świątynię, zabijając w ten sposób większość Uczniowie Shaolin.

W 1679 roku Gu Yanwu udał się do pozostałości świątyni Shaolin, aby zapisać swoją historię.

Shaolin w erze Qing

Szaolini powoli dochodzili do siebie po grabieży, aw 1704 r. Cesarz Kangxi wydał pisemny mandat, aby przywrócić świątynię cesarskiej łasce. Jednak mnisi nauczyli się ostrożności: nieuzbrojona walka zastąpiła szkolenie wojskowe - w końcu nie było dobrze być postrzeganym jako zagrożenie dla tronu.

W latach 1735–1736 cesarz Yongzheng i jego syn Qianlong postanowili odnowić świątynię Shaolin i usunąć „fałszywych mnichów” - artystów sztuk walki, którzy nosili szaty, ale nie otrzymali święceń. Następnie Qianlong - ówczesny cesarz - odwiedził Shaolin w 1750 roku. W tym czasie pisał poezję o pięknie tego miejsca, ale wyrzucił sztuki walki z klasztoru.

Shaolin we współczesnej erze

W XIX wieku mnisi ze świątyni Shaolin zostali oskarżeni o naruszenie ich ślubów zakonnych za jedzenie mięsa, picie alkoholu, a nawet zatrudnianie prostytutek. Wielu z nich uważało wegetarianizm za niepraktyczny dla wojownika - prawdopodobnie dlatego urzędnicy rządowi starali się narzucić mnichom Shaolin nawyk.

Reputacja świątyni została poważnie zaatakowana podczas Wojny Bokserów, która miała miejsce w 1900 roku. W niej mnichowie Shaolin zostali oskarżeni - prawdopodobnie niesprawiedliwie - o odpowiedzialność za nauczanie rebeliantów sztuk walki bokserskiej.

W 1912 r. Qing, ostatni cesarz chińskiej dynastii, został obalony z powodu swojej niskiej pozycji w porównaniu z natrętnymi potęgami Europy. Kraj ponownie zapadł w chaos, który zakończył się zwycięstwem komunizmu za Mao Zedonga w 1949 r. Wcześniej w 1928 r. Generał Shi Yousan spalił 90% świątyni Shaolin. Wiele z nich nie zostanie odbudowanych przez następne 60 do 80 lat.

Shaolin pod komunistycznym prawem

Początkowo rząd Mao nie przejmował się resztkami Shaolin. Jednak zgodnie z doktryną marksistowską nowa władza była oficjalnie ateistyczna. Już w 1966 r. Rozpoczęła się rewolucja kulturalna w Chinach, a świątynie buddyjskie były jednym z pierwszych celów Czerwonej Gwardii.

Nieliczni pozostali mnisi Shaolin zostali porąbani ulicami, a następnie aresztowani - teksty świątynne, obrazy i inne skarby zostały skradzione lub zniszczone. To mógłby być koniec shaolin, gdyby nie film z 1982 roku „Shaolin Shi” lub „Świątynia Shaolin”, który był pierwszym dziełem słynnego aktora Jet Li (Li Lianjie).

Fabuła filmu fabularnego oparta była powierzchownie na historiach mnichów opisanych przez Li Shimina i stała się fenomenem w Chinach. W latach 80. i 90. turystyka wybuchła w świątyni Shaolin, osiągając ponad 1 milion mieszkańców rocznie do końca dekady.

Dzisiaj mnisi Shaolin należą do najlepiej znanych na naszej planecie. Wykazują się wiedzą o sztukach walki w różnych krajach, a wyprodukowano już tysiące filmów na ich temat.

Dziedzictwo Batuo

Bardzo trudno sobie wyobrazić, co wyobrażałby sobie pierwszy uczeń Shaolin, gdyby mógł dziś zobaczyć świątynię. Najprawdopodobniej byłby zaskoczony, a nawet zdziwiony ilością krwi, która została już przelana w historii tego miejsca.

Jednak, aby przetrwać zamieszanie, które stanowiło tak wiele okresów chińskiej historii, mnisi Shaolin musieli nauczyć się setek umiejętności wojowników. Mimo kilku prób zakończenia świątyni, przetrwała i wciąż kwitnie. Wkrótce będzie można go znaleźć u podstawy Mount Song.