Historia kobiety lekarza i mężczyzny, który miał ponad 500 dzieci
Czy słyszałeś o kobiecie o imieniu Helena Wright? Była humanistką, zajmującą się metodami antykoncepcyjnymi na początku XX wieku, kiedy było to jeszcze bardziej tabu niż dziś, a jednak nie tylko studiowała związki seksualne i reprodukcyjne, ale także pisała o tym książki i zakładała ośrodki Dedykowana pomoc dla wszystkich osób w trudnej sytuacji, niezależnie od ich pochodzenia społecznego.
Pomiędzy konsultacjami Helena zdała sobie sprawę, że w raportach, które usłyszała od swoich pacjentów, było coś wspólnego: wielu z nich, zamiast szukać środków antykoncepcyjnych, narzekało na brak apetytu seksualnego swoich mężów, wracając od Pierwszego. Wojna światowa chora i traumatyczna - wtedy nie zginęli w walce. Mimo to te kobiety chciały mieć dzieci.
Obecnie istnieją sposoby na zajście w ciążę bez konieczności związku kobiety, ale w XX wieku takie postawy po prostu nie istniały, ponieważ „ IVF ” i „bank nasienia” są supernowoczesnymi nomenklaturami. Co zatem można zrobić z tymi kobietami, które chciały mieć dzieci?
Tłum bez partnera
Czasy były naprawdę ciężkie, a pierwsza wojna światowa, która rozpoczęła się w 1914 r., Była odpowiedzialna za śmierć milionów żołnierzy i cywilów, nie wspominając o ludziach, którzy zostali ciężko ranni, okaleczeni i fizycznie traumatyczni. Wojna była odpowiedzialna za zmianę roli tysięcy kobiet, które opuściły pozycję „żon”, aby nieść smutek bycia „wdowami” i bycia w statystykach, które klasyfikowały je jako „mnóstwo bez partnera”.
W 1918 r. Helena usłyszała raport o tysiącach kobiet, które oprócz lamentowania o utratę męża lub traumę, której doświadczył, mówiły o smutnym losie posiadania go bez dzieci. Helena, która żyła już w skórze uprzedzeń do bycia lekarzem, musiała walczyć o to ze swoją rodziną, nie została stłumiona i na długo przed tym, jak dziś mamy pojęcie dawcy nasienia, zastanawiało się, jak można znaleźć usługę jak te.
Rok 1919 poświęcony był badaniom Heleny, która szukała mężczyzny, który mógłby być dawcą nasienia dla wielu kobiet, które chciały, ale nie mogły jeszcze mieć dzieci. Kandydat powinien spełniać kilka podstawowych wymagań: być wysoki, mieć zęby, być dobrze wykształcony, inteligentny i męski.
Dawca
Potem pojawia się mężczyzna o imieniu Derek, który w tym czasie miał 30 lat i pochodził z rodziny o nieco bardziej liberalnych myślach i, oczywiście, spełnia wymagania nałożone przez Helenę. W przeciwieństwie do swojego młodszego brata, Derek nie został wezwany do udziału w wojnie i dlatego nie doświadczył wielkiej traumy wszystkich żołnierzy, ale doświadczył utraty jednej osoby z rodziny, gdy jego brat zmarł podczas konfliktu w wojnie. Niemcy
Derek nie czuł się już komfortowo, dopóki nie poznał pielęgniarki o imieniu Suzanne, która zostanie jego żoną. W 1919 r. Przedstawił go Helenie, a wraz z rozwojem ich przyjaźni Derek dowiedział się, że lekarz ma przy niej listę. co najmniej tysiąc kobiet, które chciałyby być matkami i nie miały szans. Wtedy zrozumiał, że może pomóc.
Obaj zawarli umowę dotyczącą stosunkowo tajnej usługi, która działałaby w następujący sposób: każda zainteresowana kobieta powinna zapłacić równowartość 10 funtów, a te pieniądze trafiłyby do funduszu przeznaczonego na zapewnienie opieki przedporodowej, której kobiety i kobiety dzieci będą tego potrzebować.
Proces
Komunikacja między Heleną, Derekiem i przyszłymi mamami została nawiązana za pomocą telegramów, a kobiety nie miały prawa z wyprzedzeniem znać wolontariusza, aby cały proces był prostszy i szybszy. Musieli tylko wykonać matematykę i sprawdzić, które dni będą najbardziej urodzajne przed ustaleniem daty. Mężowie zostali o tym poinformowani i mogli wybrać towarzyszenie żonom w ustalonym miejscu lub po prostu trzymać się z daleka - większość wybrała drugą opcję.
Derek zawsze nosił czarny garnitur z białą koszulą i muszką w kropki, któremu towarzyszył kapelusz, mała teczka i butelka brandy. Przepis zadziałał bardzo dobrze, a niektóre kobiety poprosiły nawet o kolejną wizytę, ale Helena zawsze wyraźnie dawała do zrozumienia, że nie jest to jedynie traktowanie seksualne, ale sposób na przywrócenie rodziny, która chce dzieci. Więc nie bis.
Wyniki
Według doniesień Heleny Suzanne, żona Dereka, miała dobre relacje z funkcją męża i nie zawracała sobie tym głowy. W ciągu następnych kilku lat Derek odwiedził ponad 500 kobiet, z których wiele miało dzieci i nie musiała ponownie odwiedzać pracownika. Za każdym razem, gdy rodziło się dziecko, Helena wysyłała telegram do Dereka. W latach 1919–1950 Derek pomógł począć 496 dzieci.
Współpracownik miał także własne dzieci - w sumie dziewięciu - i zmarł w domu w 1974 r. Rok po jego śmierci przybyły służby od mężczyzn, którzy zaoferowali krótkie relacje w celu zajścia w ciążę.
Helen miała długie i całkowicie wyprzedzające życie, będąc adeptką i zwolenniczką otwartych związków, metod antykoncepcyjnych, poronień i oczywiście pomocy Dereka. W 1968 r. Zareagowała na te czyny i została uznana za winną, ale miała duże zniżki na wyrok. Helena poznała świat, pomogła ludziom i przełamała różne tabu. Podróżowała, studiowała, pracowała i kwestionowała standardy społeczne do końca życia, które trwało piękne 93 lata.
* Wysłano 08.08.2013
***
Mega walczy o nagrodę Digital Influencers Award i możesz pomóc nam zostać podwójnymi mistrzami! Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się, jak to zrobić. Śledź nas na Instagramie i subskrybuj nasz kanał YouTube.
Zalecane
