7 pięknych, ale strasznie toksycznych, a nawet śmiertelnych kwiatów

Istnieje około 350 000 gatunków kwiatów, a większość z nich nie szkodzi ludziom i zwierzętom. Istnieją jednak wyjątki i pozory mogą być mylące. Niektóre piękne i olśniewające małe kwiaty mogą mieć ciemną stronę, która odurza, a nawet zabija tych, którzy się nimi bawią. Sprawdź te piękne, ale strasznie toksyczne, a nawet śmiertelne kwiaty poniżej.

1 - Kalmia latifolia

Kalmia latifolia, bardziej znana jako Mountain Laurel, późną wiosną produkuje delikatne białe i różowe kwiaty i pochodzi ze Stanów Zjednoczonych. Jest piękna, ale pod tą delikatną powierzchnią bije serce mordercy.

Dwie główne toksyny w tym kwiacie to andromedotoksyna i arbutyna, ale po pierwsze, to naprawdę niepokojące. Andromedotoksyna powoduje jednocześnie efekt, w którym serce bije niebezpiecznie szybko, a także bardzo powoli. Rezultatem jest zawał serca, ale tylko jeśli jest spożywany w dużych ilościach.

Przy niższych dawkach toksyczność kwiatów powoduje nieregularne oddychanie, obfite wydzielanie śliny, utratę koordynacji ruchowej, wymioty, biegunkę, osłabienie i drgawki.

Najgorsze jest to, że nie musisz jeść kwiatów, aby przez to przejść, ponieważ pszczoły miodne, które odwiedzały Kalmię latifolia, zawierają wszystkie toksyczne właściwości samego kwiatu. Grecy nazwali ten produkt „gniewnym miodem” i użyli go do pokonania Xenophona z Aten około 400 rpne.

2 - Jacobaea vulgaris

Jacobaea vulgaris, znany również jako Senecio lub Tasneirinha, jest ważną rośliną dla ekosystemu, w którym kwitnie. Wiele owadów otrzymuje z niej pożywienie. Z tego powodu obecność kwiatów jest interesująca dla towarzystw ochrony przyrody.

To dobra wiadomość dla owadów, ale zła dla wszystkich innych gatunków. Światowa Organizacja Zdrowia potwierdziła obecność co najmniej ośmiu toksycznych alkaloidów w tej roślinie. Problem polega na tym, że w przeciwieństwie do większości trucizn, które szybko opuszczają układ, alkaloidy z Jacobaea gromadzą się z czasem w wątrobie.

Zatem nagromadzone toksyny powodują marskość wątroby. Jednak toksyczność cicho pogarsza wątrobę, a kiedy osoba zaczyna odczuwać objawy, jest już za późno. Niestety toksyny te wpływają również na miód wytwarzany przez pszczoły, które odwiedzały kwiaty tego gatunku, a także na mleko kóz jedzących ten kwiat.

3 - Veratrum

Veratrum jest powszechnie uprawiany do celów ozdobnych. Jednak piękno tego kwiatu kończy się na tym, ponieważ każdy kawałek rośliny jest śmiertelnie toksyczny. Pierwszymi objawami zatrucia Veratrum są gwałtowne bóle brzucha, które zwykle zaczynają się około 30 minut po spożyciu.

Gdy toksyny wpadają do krwioobiegu, tworzą one krótszą ścieżkę dla kanałów jonowych sodu, które działają jak bramy, które umożliwiają przepływ sodu przez nerwy, wywołując reakcję. Powoduje to powolne, szybkie drgawki i bicie serca i może powodować zawał serca lub śpiączkę. Uważa się, że to trucizna, która zabiła Aleksandra Wielkiego.

4 - Cerbera odollam

Wśród Indian Cerbera odollam jest znana jako „drzewo samobójców”, ponieważ jego kwiaty i nasiona są bardzo toksyczne. Może być śmiertelną bronią w niewłaściwych rękach. W ciągu 10 lat co najmniej 500 zgonów zostało potwierdzonych w Indiach po spożyciu Cerbera, który zabija pod wpływem silnego glikozydu zwanego cerberiną.

Cerberin zaczyna działać w ciągu godziny, a objawy można nazwać „łagodną śmiercią”. Po lekkim bólu brzucha osoba szybko zapada w śpiączkę, a jej serce przestaje bić. Cały proces może się odbyć w ciągu około trzech godzin.

Jest uważany za idealną broń do zabijania, ponieważ składnik chemiczny jest niewykrywalny po zatruciu. Zespół naukowców z Indii uważa, że ​​nawet dwa razy więcej osób (z powyższej liczby) mogło umrzeć z powodu tego zatrucia w przypadku zabójstwa, ale uważano je za nagłe zgony.

5 - Sanguinaria canadensis

Sanguinaria, powszechnie znana jako korzeń krwi, rośnie we wschodniej Ameryce Północnej. Rdzenni Amerykanie używali go jako barwnika ozdobnego, ale był również używany do wywoływania aborcji. Większa ilość może prowadzić do śpiączki.

Ostatnio używają go bezkrytycznie jako domowego lekarstwa na raka skóry, ale oczywiście wyniki były fatalne. Korzeń krwi zawiera substancję chemiczną zwaną sanguarine, która oprócz tego, że jest niebezpieczną toksyną, jest substancją escarotyczną.

Escarotics zabijają tkankę i kruszą ją jak galaretę, pozostawiając czarną bliznę zwaną eschar. Innymi słowy, umieszczenie maści z tymi kwiatami na skórze powoduje, że komórki naskórka dosłownie się zabijają. To samo dzieje się wewnętrznie.

Składnik zakłóca enzym, który wykonuje ważną pracę polegającą na wypompowywaniu sodu z komórek i potasu do wewnątrz. Kiedy tak się nie dzieje, wszystkie funkcje ciała zostają zatrzymane. A wynik możesz sobie wyobrazić, co to jest.

6 - Adenium obesum

Pochodzący z Afryki Adenium obesum był używany od wieków jako trucizna na włócznie i strzały. „Róża pustyni”, jak nazywa się ten preparat toksyczny, powstaje przez gotowanie rośliny przez 12 godzin, aż cały ekstrakt zostanie usunięty, a ciecz odparuje.

Uzyskana lepkość jest wysoce skoncentrowaną trucizną. Jest tak toksyczny, że zwierzę po trafieniu zatrutą strzałą ledwie może uciec na odległość dwóch kilometrów. W ten sposób łowcy mogą łatwo do nich dotrzeć, podczas gdy zwierzęta agonują.

Aby dać ci wyobrażenie, ta roślina była używana przez plemiona w całej Afryce do zabijania dużych zwierząt, takich jak słonie. Roślina zawiera substancję chemiczną o nazwie ouabain, która powoduje prawie natychmiastową niewydolność oddechową przy dużych dawkach. Jeśli jest już w stanie pokonać tak duże zwierzęta, czy możesz sobie wyobrazić, co robi ludziom?

7 - Oenanthe crocata

W 2002 roku ośmiu turystów w Argyll w Szkocji postanowiło żerować na korzeniach ze strumienia w pobliżu miejsca, w którym je odwiedzali. Po zebraniu roślin wrócili do domu, w którym przebywali, i dodali ilość do przygotowania potrawy z curry.

Następnego dnia czwarta poszła do szpitala. To, co uważali za flan (warzywo powszechnie spożywane w regionach brytyjskich), to tak naprawdę Oenanthe crocata . Zużycie tej rośliny ma śmiertelność do 70%. Tak więc mała grupa turystów miała szczęście, ponieważ żaden z nich nie umarł.

Oprócz tego, że jest śmiertelna, w zależności od dawki, roślina ta ma bardzo interesujące właściwości toksyczne. Związek zabójcy, zwany oenantotoksyną (OETX), rozluźnia mięśnie wokół ust i zmusza osobę odurzoną do uśmiechu, nawet w trakcie śmiertelnych drgawek.

Według zapisów historycznych roślina była używana w Grecji od VIII wieku pne, kiedy Homer wymyślił termin „ironiczny uśmiech”, aby opisać makabryczny uśmiech zdobiący twarze ofiar tej trucizny.