Nasz „oficjalny adres” na Drodze Mlecznej, jak wszyscy wiedzą, to Układ Słoneczny - gdzie Ziemia, nasza piękna mała planeta, krąży wokół Słońca wraz z innymi światami i szeregiem mniejszych gwiazd. A czy wiesz, kiedy i jak powstał nasz system planetarny? Według ludzi z Wise Geek stało się to około 4, 6 miliarda lat temu, czyli nieco ponad 9 miliardów lat po Wielkim Wybuchu, wydarzeniu, które zrodziło wszechświat.

Nasz adres w galaktyce

Jak naukowcy osiągnęli wiek 4, 6 miliarda lat? Szacunek ten został zaproponowany po tym, jak niektóre meteoryty - w tym Kanion Diablo - datowane były na radiowęglowe. Według bowiem Wise Geek naukowcy uważają, że zarówno Słońce, jak i sam Układ Słoneczny powstały mniej więcej w tym samym czasie z ogromnej chmury materiału o wielu, wielu latach świetlnych średnicy.

Narodziny gwiazd

Idea, że ​​Układ Słoneczny powstał z gigantycznego stężenia pyłu i gazu gwiazdowego, znana jest jako „hipoteza mgławicowa”, która nie jest idealna, ale pomaga wyjaśnić obecną strukturę naszego układu planetarnego. Według Noli Taylor Redd z portalu Space.com hipoteza ta sugeruje, że coś - na przykład supernowa - spowodowało, że materiał chmury tworzył grudki, które z kolei stopniowo gęstniały.

Wszystko zaczęło się od chmury kosmicznego pyłu i gazu

Jednak zgodnie z hipotezą mgławicową gęstsze obszary w chmurze zapadały się pod wpływem własnej grawitacji, powodując powstanie wielu młodych ciał niebieskich zwanych protogwiazdami. Z kolei działanie grawitacyjne tych obiektów przyciągało coraz więcej materiałów, a stopniowo wszystko to się zagęszczało i powodowało reakcje syntezy jądrowej i samych gwiazd - wśród nich naszego Słońca.

Dysk protoplanetarny

Po rozpoczęciu reakcji jądrowych nowonarodzone słońce zacznie zdmuchiwać gwiezdne wiatry, które oprócz pomocy w „oczyszczeniu” dużego obszaru wokół niego, doprowadziły do ​​powstania dysku materialnego (zwanego dyskiem protoplanetarnym) krążył wokół gwiazdy. Następnie działanie grawitacyjne Słońca spowodowało, że fragmenty tego dysku zaczęły się kondensować i ostatecznie formować planety.

System w formacji

Planety Układu Słonecznego formowały się stopniowo, z aglomeracji cząstek materii obecnych w dysku protoplanetarnym, które kondensowały się i grupowały, tworząc małe obiekty.

Chociaż stopniowy, proces był super szybki - oczywiście astronomicznie!

Następnie te obiekty zderzyły się ze sobą i złączyły w większe ciała, az czasem światy, które znamy, zaczęły się pojawiać. Szacuje się, że proces formowania się planet trwał około 100 milionów lat - co z astronomicznego punktu widzenia byłoby równoznaczne z mrugnięciem oka!

Małe skaliste światy, złożone głównie z krzemianów i żelaza, uformowały się bliżej Słońca, ponieważ temperatury były zbyt wysokie, aby lotne pierwiastki mogły skroplić się na ich powierzchni. Dlatego właśnie z tego powodu Merkury, Wenus, Ziemia i Mars są najbliżej naszej gwiazdy.

I tak narodził się Układ Słoneczny!

Z drugiej strony gazowe olbrzymy powstały w regionach bardziej oddalonych od Słońca, gdzie temperatury są na tyle niskie, że związki lotne mogą się kondensować. Owe „planety” to, jak wiadomo, Jowisz, Saturn, Uran i Neptun i znajdują się obecnie na najbardziej zewnętrznych orbitach Układu Słonecznego.

Oprócz planet mamy dwa pasy asteroid: jeden, który leży między Marsem a Jowiszem - i którego formacja jest związana z działaniem grawitacyjnym giganta gazowego - i drugi, który nazywa się Pas Kuipera i tam, gdzie Pluton i inne planety- krasnoludy i ciała niebieskie są. Poza tym jest Chmura Oorta, ogromny dysk złożony głównie z amoniaku, lodu i metanu, który powstał, gdy Układ Słoneczny był we wczesnych stadiach jego powstawania.