Alexandra Allen, 20-letnia Amerykanka, cierpi na niezwykle rzadką chorobę zwaną pokrzywką akwageniczną, chociaż stan ten jest lepiej znany jako „alergia na wodę”. Jest to jeden z mniej niż 100 zgłoszonych przypadków tego stanu i do tej pory nie znaleziono na to lekarstwa.

Gdy dziewczyna po raz pierwszy zareagowała na wodę, miała 12 lat w środku letniej przerwy i większość dnia spędzała pływając w basenie. Kiedy wróciła do domu, była pokryta ciężką wysypką na całym ciele, ale kiedy została zabrana do szpitala, wszyscy wierzyli, że zareagowała na chemikalia stosowane w wodzie basenowej.

Ule, które pojawiały się na jego ciele, gdy był mokry, pozostawały tajemnicą przez około dwa lata. Pewnego dnia czytała listę dziesięciu najdziwniejszych chorób, jakie kiedykolwiek zarejestrowano w Internecie, a wszystkie objawy alergii na wodę doskonale ją opisały. Poszła z rodzicami do szpitala, a dwóch dermatologów wykonało prosty test: zmoczyli szmatkę czystą wodą i dotknęli jej ramienia, które dwadzieścia minut później było pokryte czerwonymi śladami.

Alexandra Allen, 18 lat, mieszka z rodziną w Utah

W wywiadzie dla strony New York Magazine i powiedział trochę o tym, jak to jest żyć z tak rzadką chorobą. Na początek wyjaśnia, że ​​nie jest to alergia, ale choroba dermatologiczna. Wszyscy ludzie naturalnie wytwarzają oleje, które pomagają w utrzymaniu skóry. W przypadku osób z tą chorobą te same oleje stają się kwaśne, gdy wchodzą w kontakt z wodą, czystą lub nie.

Młoda kobieta opisuje uczucie kontaktu z wodą, jakby coś gwałtownie szlifowało jej skórę. Pierwsze doniesienie o „alergii na wodę” odnotowano w 1963 r. I od tego czasu nikt nie był w stanie wyjaśnić, jakie czynniki prowadzą do rozwoju choroby. Do tej pory niewiele uzyskanych danych wskazuje tylko, że jest to częstsze wśród kobiet niż mężczyzn, co zwykle objawia się w okresie dojrzewania.

Dziewczyna marzyła o tym, by zostać biologiem morskim, ale prosty kontakt z wodą sprawia, że ​​jej skóra jest taka jak powyższa w ciągu kilku minut

Odkąd odkryła własną pokrzywkę akwageniczną, Aleksandra musiała przystosować całe swoje życie, aby cierpieć jak najmniej z powodu erupcji. Nie je mięsa ani nabiału - rozpad białka powoduje, że pot jest silniejszy - i bierze tylko jedną kąpiel tygodniowo z zimną wodą, co powoduje mniej reakcji niż gorąca woda i trwa średnio dwie minuty. Przez resztę dni myje się produktami, które nie niosą wody w kompozycji, ponieważ nawet to wpływa na twoją skórę.

Opłukuje ręce zimną wodą, biegnie przez noc, aby pocić się jak najmniej, a nawet jej łzy powodują podrażnienie skóry na twarzy. Mimo to dziewczyna może prowadzić niemal normalne życie. Najbardziej niewygodną rzeczą jest to, że musisz nosić płaszcz każdego dnia, nawet gdy dzień jest ciepły, aby przykryć wysypkę i zawsze noś EpiPen - urządzenie zawierające dawkę antyhistaminy, substancji zmniejszającej działanie. spowodowane przez alergie.

Pewnego razu była na imprezie, gdy nagle ktoś wymyślił balony wypełnione wodą i tryskał pistoletami. Dziewczyna powiedziała, jak zabawnie było nagle zauważyć, że wszyscy jej przyjaciele patrzą na nią ze spanikowanym wyrazem twarzy. Opisała sytuację jako wyjątkowy moment swojego życia: posiadanie świty, aby chronić ją przed działami wody. Ale naprawdę trudno jest znaleźć odpowiedni moment, aby powiedzieć, że jesteś „uczulony” na wodę podczas randki.

* Wysłany 11.11.2015