Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak wyglądałoby nasze życie bez soli i przypraw, aby trochę urozmaicić? Dla tych dwóch składników nie ogranicza się tylko do kulinarnego zastosowania! Jak pamiętacie z lekcji historii, ich popularyzacja jest nie tylko ściśle związana z naszym przetrwaniem, ale także z rozwojem cywilizacji w całej ludzkiej egzystencji.

Zarówno sól, jak i przyprawy były w przeszłości używane jako karta przetargowa i były pośrednio odpowiedzialne za tworzenie i upadek imperiów. Ponadto oba zostały uznane za - a nawet bardziej - cenne niż złoto, i pomogły ukształtować świat, jaki znamy dzisiaj.

Szczypta soli

Złoża soli w Salar Uyuni, Boliwia

Jednym z najwcześniejszych znanych zapisów związanych z solą jest 4700-letni manuskrypt chińskiej farmakologii, który zawiera długą dyskusję na temat zatrudnienia, metod ekstrakcji pierwiastków i opis 40 kolejnych typów. różni się od soli. Jednak pierwiastek ten zaczął być używany przez ludzi na długo przed powstaniem historii pisanej i to dzięki nim całe miasta rozwinęły się i rozkwitły.

Sól wywarła ogromny wpływ na rozwój cywilizacji, ponieważ jej podstawowa rola w zachowaniu żywności nie tylko ułatwiła przetrwanie, ale także umożliwiła mobilność ludności. Nasi przodkowie podążali za zwierzętami w poszukiwaniu pożywienia i soli, a ich ścieżki zamieniły się w drogi - wzdłuż których małe grupy zaczęły osiedlać się, tworząc społeczności, miasta, a ostatecznie całe kraje.

Solnitsata

Sól odgrywała także kluczową rolę gospodarczą w całej historii. Najstarsze znane miasto europejskie, Solnitsata, leżące na terenie dzisiejszej Bułgarii, rozkwitło około 4700 i 4200 pne na obrzeżach cennych słonawych źródeł. Później Fenicjanie stali się prawdziwymi mistrzami wydobywania i handlu solą, a starożytni Rzymianie naprawdę rozwinęli handel.

Wpływy rzymskie

Via Salaria

Rzym i Kartagina wyruszyły na wojnę około 250 rpne o dominację produkcji i dystrybucji soli na Morzu Śródziemnym i Adriatyku. Rzymianie pokonali - wykorzystali okazję, by zasolić ziemie swoich wrogów, aby uczynić ich sterylnymi - i zbudowali prawdziwą sieć tras i dróg, aby umożliwić transport i marketing produktu.

Żołnierze otrzymywali nawet specjalne racje solne zwane salarium argentum jako zapłatę - i stąd pojawiłoby się słowo „pensja”. Pamiętaj, że niektórzy historycy zaprzeczają, że Rzymianie otrzymywali część zapłaty w postaci soli. Mówi się, że wojsko zarobiło wszystko w gotówce, a pochodzenie słowa „pensja” wiązałoby się z Via Salaria, drogą do transportu soli do Rzymu.

A skoro jesteśmy na temat pochodzenia słowa, słowo „sałatka” również pochodzi od Rzymian i soli, ponieważ zwykli oni solić warzywa, aby dodać smaku tym potrawom. Ale wracając do ekonomicznego znaczenia soli ...

Domeny

W starożytnej Grecji sól była wykorzystywana w handlu niewolnikami, a w Chinach około 110 rpne cesarz Han Wu Di zakazał handlu solą na czarnym rynku, karając wszystkich przyłapanych na negocjacjach z karą śmierci - ustanawiając stąd monopol na handel solą w kraju.

Już w XVI wieku Polska ustanowiła rozległą domenę dzięki kopalniom soli, ale ostatecznie straciła wszystko, kiedy Niemcy wprowadzili sól morską w Europie, która do dziś jest uważana za cenniejszą niż sól pozyskiwana ze złóż mineralnych.

Stara Kopalnia Soli w Wieliczce znajduje się w Polsce

Później, w XVIII wieku, wzrost podatku od soli - stworzony tam w XIV wieku - był nawet jednym z czynników, które doprowadziły do ​​rewolucji francuskiej, ponieważ ludzie byli zmuszeni kupować całą potrzebną sól od królów, i nadal był zobowiązany do uiszczenia niewłaściwych opłat za produkt. Pobór podatków przez Anglików służył również jako przyczyna rozpoczęcia obywatelskiego ruchu nieposłuszeństwa kierowanego przez Gandhiego w Indiach w latach 30. XX wieku.

Szczypta pieprzu

Podobnie jak w przypadku soli, handel przyprawami był również niezwykle ważny dla ludzkiej cywilizacji. Jego historia sięga ponad 4000 lat, a jej początki sięgają arabskich kupców, którzy sprowadzali produkty z miejsc takich jak Chiny, Indonezja, Cejlon - lub dzisiejsza Sri Lanka - i Indii przez Morze Śródziemne.

Na początku przyprawy były przewożone w karawanach wielbłądów z Chang'na, ówczesnej stolicy Chin, przez Indie i terytoria, które dziś odpowiadają Afganistanowi i Pakistanowi, kierowane do wschodniej części Morza Śródziemnego. A kupcy nie sprzedawali tanio! Stworzyli całą tajemnicę, opowiadając wspaniałe historie o tym, w jaki sposób przedmioty zostały uzyskane, zapewniając dobre ceny produktów.

Rzymianie, którzy zdominowali ten kawałek, przejęli kontrolę nad handlem przyprawami między 200 pne a 1200 ne, a wraz z nimi stare karawany zaczęto zastępować statkami.

Ekspansja nastąpiła po tym, jak Europejczycy postanowili odkryć nowe ścieżki, a oprócz tego, że handel przyprawami stał się największym przemysłem na naszej planecie, zmotywował całe narody do odważnego poznania świata w poszukiwaniu nowych tras.

Spicing Up the Power Struggle

Handel przyprawami był niezwykle opłacalny, a produkty takie jak cynamon, gałka muszkatołowa, imbir, goździki i pieprz sprzedawane były po cenach złota w Europie. Nic więc dziwnego, że tak wiele narodów walczyło o kontrolę nad tym rynkiem.

Pod koniec XIII w. Wenecja stała się głównym portem handlowym, kontrolującym wjazd i dystrybucję przypraw na północ i zachód kontynentu europejskiego do końca XV w. A weneccy kupcy naliczali tak wysokie opłaty za swoje produkty, że wkrótce Hiszpanie i Portugalczycy postanowili poszukać nowych dróg, by znaleźć przyprawy.

Szukając nowego sposobu dotarcia do Azji, Vasco da Gama popłynął wzdłuż Przylądka Dobrej Nadziei do Kalkuty. W tym samym czasie Krzysztof Kolumb poszedł również w poszukiwaniu alternatywnej trasy i wylądował w Ameryce - skąd przywiózł wanilię i niektóre odmiany pieprzu.

Holendrzy wkroczyli, dostarczając statki i załogi Portugalczykom, a sukces odkrywców ostatecznie spowodował wiele zamieszania między Portugalczykami, Hiszpanami i Holendrami - którzy walczyli brzydko między XV a XVII wiekiem o kontrolę handlu przyprawami.

W międzyczasie, a dokładniej, między XVI a XVIII wiekiem, Anglicy skorzystali z okazji, aby założyć Brytyjską Kompanię Wschodnioindyjską. Około XVIII wieku Amerykanie weszli na rynek, negocjując bezpośrednio z azjatyckimi dostawcami i rozszerzając handel na obie Ameryki.

Przy otwartych szlakach handlowych nie tylko przyprawy zaczęły swobodnie krążyć po całym świecie. Rośliny przenoszono także z jednego kraju do drugiego, a uprawa niektórych odmian stała się popularna. Doprowadziło to ostatecznie do większej dostępności produktów, powodując spadek cen - wraz z monopolami, które kiedyś pomagały w ustanowieniu handlu przyprawami.

Więcej ciekawostek

• Do początku XX wieku batony solne zwane amoleh były używane jako oficjalna waluta w Etiopii;
• Czarny pieprz, pochodzący z Indii, był używany przez starożytnych Egipcjan podczas rytuałów pogrzebowych, które polegały na umieszczaniu ziaren w jamach nosowych faraona;

• Starożytni Egipcjanie używali również soli podczas rytuałów religijnych i mumifikacji zmarłych;
• Starożytne cywilizacje prezentowały królewskość z cynamonem - który w czasach starożytnych był zwykle sprowadzany ze Sri Lanki i Indonezji;

• W starych japońskich teatrach zwyczajowo rzucano trochę soli na scenę przed występami, aby odpędzić złe duchy;
• Starożytni Grecy i Rzymianie wierzyli, że spożywanie kminku może uczynić skórę jaśniejszą;

• Europejscy rybacy już solili śledzie i dorsze, aby przechowywać je przed średniowieczem;
• Chociaż sól była używana do konserwowania żywności, w średniowieczu, z powodu braku lodówek, żywność ostatecznie psowała się szybciej. Tak więc przyprawy były używane do aromatyzowania potraw, które były już nieco „przeszłe”;

• W Biblii jest kilka wzmianek o soli i jest to jeden z symboli używanych w chrzcie;
• Czy słyszałeś kiedyś tę historię, że zrzucanie soli to pech? Przesąd ten powstał dzięki obrazowi Leonarda Da Vinci „Ostatnia wieczerza”, który umieścił pojemnik z rozlaną solą przed postacią Judasza. Nie martw się, jeśli upuścisz sól ... jest antidotum! Wystarczy rzucić pięścią w lewe ramię.

* Wysłany dnia 22.07.2015