Zespół wypalenia zawodowego jest oficjalnie uznawany za chorobę.

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) włączyła wypalenie do Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (ICD). Oznacza to, że został rozpoznany jako stan medyczny. Decyzję podjęli naukowcy ze Światowego Zgromadzenia Zdrowia w Genewie w dniach 20–28 maja.

Zgodnie z definicją WHO wypalenie zawodowe jest „syndromem konceptualnym wynikającym z chronicznego stresu w miejscu pracy, któremu nie udało się skutecznie zarządzać. Charakteryzuje się 3 wymiarami: 1) uczucie utraty energii lub wyczerpania; 2) dystans mentalny od pracy jednostki lub poczucie negatywności lub cynizmu związane z pracą jednostki; 3) spadek efektywności zawodowej. Wypalenie odnosi się konkretnie do zjawiska w kontekście zawodowym i nie powinno być stosowane do opisywania doświadczeń w innych obszarach życia ”- dodaje definicja.

Wiele czynników może doprowadzić do wypalenia. Należą do nich nieodpowiednia równowaga między pracą a życiem prywatnym, nadmierne obciążenie pracą, nadużycie w godzinach nadliczbowych, brak uznania, zaostrzona presja i tak dalej.

Identyfikacja objawów wypalenia zawodowego

Wypalenie może mieć wiele objawów psychicznych i fizycznych. Jednostka zaczyna czuć się bezradna i związana łańcuchem pracy, a także doświadcza rosnącego niezadowolenia i braku połączenia ze światem. Jego motywacja znika i wątpi w swoje umiejętności. Kunktatorstwo, izolacja, spożywanie alkoholu i narkotyków nie są rzadkimi zachowaniami.

Ciało cierpi również na skutki wypalenia, objawy mogą obejmować nadmierne zmęczenie, problemy z sercem, podwyższone ciśnienie krwi, bóle mięśni i problemy ze snem. Powtarzające się bóle głowy i zmniejszona odporność są również powszechne.

Tylko specjalista ds. Zdrowia psychicznego (psychiatra lub psycholog) może prawidłowo zdiagnozować wypalenie zawodowe, korelować objawy, kontekst życiowy i moment zawodowy pacjenta. Leczenie może obejmować leki i psychoterapię. Jeśli masz już którykolwiek z opisanych objawów, poszukaj profesjonalnej pomocy.

Niektóre narzędzia mogą pomóc zmniejszyć stres i poszerzyć równowagę między pracą a życiem osobistym (gdy sytuacja jest nadal pod kontrolą): aktywność fizyczna, dłuższy sen i medytacja to tylko kilka. Oczywiście bardzo ważne jest również szukanie lepszych relacji roboczych, niezależnie od wykonywanej czynności.