Klątwa faraona: Czy grób Tutenchamona był naprawdę przeklęty?
Grobowiec chłopca faraona Tutanchamona został znaleziony przez brytyjskiego odkrywcę Howarda Cartera w 1922 roku i wszedł do historii jako jedno z najbardziej niezwykłych znalezisk archeologicznych wszechczasów. Młody król został koronowany, gdy miał zaledwie 9 lat i rządził Egiptem w latach 1332–1323 pne
Panowanie młodego faraona zostało przerwane jego śmiercią, gdy miał około 19 lat i dopóki jego wspaniały grobowiec nie został znaleziony przez Cartera na początku XX wieku, historia Tutanchamona została z czasem całkowicie zapomniana.
Jest tak, ponieważ w tamtym czasie odkrywcy wierzyli, że wszystkie groby w Dolinie Królów zostały już odkryte (lub zrabowane). Wyobraź sobie więc niespodziankę, gdy komnata grobowa Tutanchamona została zamknięta po 3000 lat!
Niezwykłe odkrycie
Howard Carter zaczął odkrywać piaski Egiptu w poszukiwaniu grobowców w 1891 roku, kiedy miał 17 lat i przez lata współpracował z kilkoma archeologami. Wykopał wiele miejsc - w tym Beni Hassan, Amarnę, Deir el Babri, Teby, Edfu i Abu Simbel - i był przekonany, że do odkrycia pozostała przynajmniej jedna nietknięta komora grobowa.
Następnie, w 1907 r., Carter został zatrudniony przez brytyjskiego arystokratę imieniem Lord Carnarvon - pełen pieniędzy i zafascynowany egiptologią - i dzięki finansowaniu tego faceta zgromadził grupę robotników i zaczął kopać. W 1914 roku odkrywca otrzymał pozwolenie na wykopanie obszaru, w którym, jak wierzył, będzie król Tut, ale na jego nieszczęście prace musiały zostać przerwane z powodu I wojny światowej.
Wykopaliska wznowiono po konflikcie w 1918 r., Ale Carnarvon zniecierpliwił się brakiem wyników Cartera i zagroził ograniczeniem funduszy na wyprawy. Następnie, 4 listopada 1922 r., Pracujący chłopiec przynoszący wodę na miejsce wykopalisk zaczął kopać piasek kijem i znalazł zakopany stopień. Taki krok prowadził do zapieczętowanych drzwi - i tajnej komnaty.
Carter wszedł do przedpokoju wraz z Carnarvonem 26 listopada i natknął się na ogromną kolekcję artefaktów i skarbów. Następnie 16 lutego 1923 r. Carter otworzył komorę grobową i znalazł sarkofag Tutanchamona. Odkrycie z pewnością otworzyło drzwi archeologom do odkrycia niezliczonych tajemnic dotyczących życia i śmierci króla Tut. Jednak odkrycie otworzyłoby również drzwi do czegoś bardziej złowieszczego ...
Klątwa Faraona
Wiadomość o odkryciu nawiedzającego grobowca szybko pojawiła się w nagłówkach na całym świecie i wkrótce zaczęły krążyć plotki o tym, że z witryną związana jest klątwa. Według „legendy” każdy, kto zakłócił wieczną resztę egipskich faraonów, poniósłby konsekwencje - a niektórzy historycy uważają, że sam Carter zachęcałby do rozpowszechniania plotek, aby trzymać prasę i gapiów z dala od wykopalisk.
Ale ... Lord Carnarvon zmarł nagle 5 kwietnia 1923 r., Kilka dni po rozebraniu grobowca Tuta - podsycając ideę uwolnienia klątwy poprzez otwarcie komory grobowej. Podobno został ugryziony w twarz przez komara, a następnie został odcięty podczas golenia w swoim pokoju hotelowym w Kairze, umierając z powodu rozległej infekcji.
Mówi się, że w chwili śmierci Lorda Carnarvona w Kairze doszło do zaciemnienia. Poza tym pies arystokraty umarłby tego samego dnia, ale w zamku szlachcica w Anglii, po długim i przerażającym wycie. Kolejną rzekomą ofiarą klątwy byłby amerykański milioner George Jay Gould I, który kopnął buty w maju 1923 r. Po wizycie w grobie Tutanchamona i zachorowaniu na zapalenie płuc.
Oprócz niego krążą pogłoski, że Sir Archibald Douglas Reid, radiolog, który rzekomo wykonał prześwietlenia mumii Tut, również zmarł wkrótce po kontakcie z faraonem, a także członek zespołu kopaczy Cartera, który zmarł. z powodu zatrucia arszenikiem.
Istnieje kilka ciekawszych anegdot, ale jedna dotyczy kanarka Petera. Ptak został rzekomo pochłonięty przez węża w dniu otwarcia grobowca i nie minęło dużo czasu, zanim incydent ten był związany z gniewem egipskich bogów i przekleństwem starożytnych królów Egiptu. Po drugie, groby miałyby ostrzeżenia, ostrzegające, że śmierć przyjdzie na tych, którzy zaatakowali te miejsca.
Naprawdę
Pomimo tragicznych zgonów, które - przypadkowo - miały miejsce po otwarciu grobowca Tutanchamona, prawda jest taka, że 58 osób, które były obecne w czasie, gdy komora zawierająca sarkofag faraona została „naruszona”, tylko osiem zmarło w 12 kolejne lata.
Sam Howard Carter, który wydobywał, przemieszczał, katalogował i analizował wszystko na stronie - a nawet własnymi rękami wyjął mumię ze sarkofagu - zmarł dopiero 16 lat później na raka. Oprócz Cartera Richard Adamson, który był w zespole archeologa i był odpowiedzialny za ochronę grobowca przez co najmniej siedem lat (a także zmęczony kontaktem ze szczątkami faraona) zmarł w 1982 r., Tj. 60 lat po odkryciu.
O rzekomym zaniku zasilania w chwili śmierci Lorda Carnarvona prawda jest taka, że w latach dwudziestych XX wieku były one rzadkie w Egipcie, a później odkryto, że pies arystokraty nawet nie umarł w tym samym czasie. Jeśli chodzi o kanarka Cartera, naprawdę miał tego zwierzaka - ale zamiast zostać pożartym przez węża, archeolog przedstawił go przyjacielowi.
Dzisiaj wśród najpopularniejszych teorii wyjaśniających (kilka) zgonów, które miały miejsce po otwarciu grobowca, jest to, że mogły one być spowodowane obecnością grzybów - takich jak Aspergillus niger, A. flavus i A. ochraceus -, które mogły pozostawać w komnatach grobowych i rozprzestrzeniać się w mumiach i artefaktach przez tysiące lat. Organizmy te mogą być niebezpieczne dla osób o osłabionej odporności.
Ponadto ofiary śmiertelne wiążą się ze śmiercionośnymi bakteriami obecnymi w odchodach nietoperzy - zwierzętach, które znaleziono w trojakach w wiecznej siedzibie Tutanchamona. Wreszcie, zdaniem archeologów, starożytne grobowce nie przynoszą najeźdźcom ostrzeżeń! Wracając do pytania w tytule historii: nie, grób faraona nie został przeklęty, nie. Po prostu pełen zagrażających życiu mikroorganizmów.
* Wysłany dnia 22.07.2016
