Levi's i jego prawie 160-letnia historia
Jeśli chodzi o dżinsy, nie sposób nie myśleć o Levi's. Marka, która niedługo skończy 160 lat w 2013 roku, ma niesamowitą historię o powszechnym stosowaniu dżinsu w elementach, które stały się modnymi ikonami.
Levi Strauss & Co (znak towarowy) z siedzibą w San Francisco w Stanach Zjednoczonych jest największym na świecie producentem dżinsów. Dziś firma produkuje również spersonalizowane spodnie, kurtki, kurtki, koszule, spódnice, torby i paski oraz mnóstwo przedmiotów, które wspierają jej tradycję i są pionierami w świecie mody.
Jak to się wszystko zaczęło
Firma zaczęła od pomysłów Leviego Straussa (początkowo Loeb, później zmienił nazwisko na Levi, jak nazywali go rodzina i amerykańscy klienci), imigranta z Niemiec, który przybył do Stanów Zjednoczonych w 1847 roku w Nowym Jorku, zaczynając od życie zawodowe ze starszymi braćmi, Louisem i Jonasem, sprzedając artykuły pasmanteryjne, takie jak tkaniny, guziki, nici i nożyczki.
W styczniu 1853 r. Gorączka złota w Kalifornii była w pełnym rozkwicie i właśnie tam Levi wyruszył w poszukiwaniu okazji handlowych, kończąc swoją podróż do miasta San Francisco we współpracy ze swoim szwagrem Davidem Stenem i jego siostrą. Fanny To wtedy powstało Levi Strauss & Company.
Firma Strauss sprzedawała również brezentowe pokrowce na namioty i wagony. Pewnego razu, gdy próbował sprzedać te produkty poszukiwaczom, Levi otrzymał w odpowiedzi od pracowników, że powinien sprzedawać spodnie, które są bardziej odporne na duże obciążenia.
Po wprowadzeniu pomysłu Strauss zatrudnił krawca do produkcji ubrań płóciennych, które zostały dobrze przyjęte przez poszukiwaczy, a także odnosi sukcesy wśród kowbojów, rolników i urzędników kolejowych. Jednak z czasem konsumenci stwierdzili, że tkanina była bardzo sztywna i niewygodna, i nadal narzekali, że kolor był brudny i nieprzejrzysty.
W odpowiedzi na prośby klientów Strauss szukał tkaniny, która byłaby również bardzo trwała, ale oferowałaby większy komfort i elastyczność. Tak więc w 1860 r. Zastąpił sztywną plandekę „serge de Nimes” (materiał, który powstał we francuskim mieście Nimes), który został przemianowany na „denim”.
Ale Strauss nadal nie był zadowolony i zdecydował, że spodnie potrzebują trochę koloru. Następnie ufarbował kawałki barwnikiem rośliny o nazwie Indigus, który nadał mu niebieskawy odcień. Strauss dodał także kieszenie dla pracowników do przenoszenia narzędzi i bryłek złota. I tak przyszły niebieskie dżinsy, które znamy do dziś.
Słowo dżinsy pochodzi od pseudonimu nadanego żeglarzom genueńskim, którzy jako pierwsi używali francuskiego dżinsu (wciąż bezbarwnego). Nazywano je „genami”, a słowo zostało przekształcone przez Amerykanów przez „dżinsy”.
W 1873 roku firma Levi Strauss & Company zaczęła stosować projekt kieszeni spodni i opatentowała wraz z krawcem Davidem Jacobsem proces zakładania miedzianych nitów (ćwieków) w celu wzmocnienia elementów. Następnie, 20 maja 1873 r., Otrzymali świadectwo patentowe i datę tę uważa się za oficjalną rocznicę „jeansów”.
Historia innowacji
W latach 30. XX wieku w Stanach Zjednoczonych nastąpił kryzys gospodarczy, który zaszkodził działalności firmy. Mniej więcej w tym samym czasie firma przyjęła kowboja jako chłopca z plakatu, kojarząc twardy i odważny stereotyp ze słynnymi kombinezonami w talii 501 (pierwszy model spodni z miedzianymi nitami).
Podczas II wojny światowej projekt dżinsów został zmodyfikowany z powodu rządowych ustaleń dotyczących gospodarki i ochrony materiałów. Nity i spodnie zostały usunięte, aby zaoszczędzić materiał i metal. Usunięto również łukowe szwy kieszeniowe, ale w czasie wojny ozdoby nie byłyby niezbędne.
Po wojnie najbardziej spektakularny rozwój firmy nastąpił po 1946 r., Kiedy to firma zdecydowała się porzucić produkcję hurtową i skupić się na produkcji odzieży pod własną marką. A potem nastąpił gwałtowny wzrost sprzedaży, a popyt na produkty gwałtownie wzrósł.
W latach pięćdziesiątych dżinsy stały się popularne na całym świecie, a także silną oznaką młodości i buntu w filmach takich jak James Dean. I przyszła era lat 60. i hipisowska, Marilyn Monroe, oraz festiwal Woodstock, który dodatkowo pomógł uczynić dżinsy modnym jako symbol wolności, zmysłowości i protestu.
Marka przeszła lata 70., podążając za modelowaniem i nowościami, takimi jak spodnie z dzwoneczkami, które zostały dodane do jej kolekcji. Lata 80. przyniosły inaugurację pierwszego flagowego sklepu marki w Europie. Ale tym razem przyniosło to również pewne problemy firmie, która musiała zamknąć niektóre fabryki z powodu zwiększonej konkurencji i trudności finansowych.
Od lat 90. marka zaczęła rosnąć i odzyskać prestiż. W 1996 r. Uruchomiono linię Vintage Clothing Levi: zbiór reprodukcji zabytkowych dzieł z archiwów Levi Strauss.
Na przełomie tysiącleci sklepy zyskały rewitalizację, która była decydująca dla nowej fazy Levi, z bardziej stylowym i nowoczesnym wyglądem we wszystkich oddziałach na świecie, w tym w Brazylii, która była drugim krajem, w którym otwarto sklep globalny w 2009 z nowym standardem ustanowionym przez markę.
A potem Levi's kontynuuje do dziś z przełomowymi wydaniami i niesamowitymi modelami w kilku częściach. Oprócz odzieży marka wprowadziła również nowości, takie jak telefony komórkowe (wyprodukowane przez Modelabs), kolekcję ręcznie robionych butów z pozostałymi dżinsami, a nawet linię, która blaknie w zależności od twoich ruchów.
Kolekcje jeansów w kształcie kobiety (Curve ID), jeansów z bawełny organicznej oraz modelu, który jest wyposażony w port iPoda, to niektóre z rewolucyjnych kreacji marki, która wykorzystuje zaawansowane technologie do produkcji swoich linii, wprowadza modę. i zawsze będzie wiodącą na świecie ikoną odzieży jeansowej. Sprawdź poniższe filmy, aby uzyskać więcej informacji na temat tej historii sukcesu:
Zalecane
