Wyobraź sobie mały metalowy przedmiot, mniejszy niż marmur, ważący 14 gramów. Czy wierzysz, że ten niewielki kawałek metalu mógłby stworzyć krater taki jak ten poniżej?

Tak ... Chodzi o drugie prawo Newtona. Mówi, że siła wytwarzana przez obiekt zależy bezpośrednio od jego masy i przyspieszenia; to znaczy duży obiekt z małym przyspieszeniem wytwarza wielką siłę, ale także mały obiekt z dużym przyspieszeniem.

Uderzenie w aluminiową płytę jest wynikiem eksperymentu na Ziemi w celu wykazania ryzyka statku kosmicznego, a nawet astronautów, na orbicie Ziemi.

Dziura o głębokości 13 cm została wykonana z małego kawałka metalu o wadze 14 gramów, który uderzał w płytę z prędkością 28 000 kilometrów na godzinę - to prawda - po wystrzeleniu z lekkiego pistoletu gazowego.

Obiekty na orbicie Ziemi są stale przyciągane przez grawitację, a aby nie mogły spaść, muszą być z określoną prędkością. Biorąc pod uwagę niską orbitę ziemską, prędkość musi wynosić 28 000 kilometrów na godzinę. W ten sposób wszystko na orbicie w tym momencie ma tę prędkość, niezależnie od tego, czy jest to statek kosmiczny, czy dużo śmieci kosmicznych.

Kosmiczne śmieci

Na orbicie Ziemi jest teraz coś blisko 6300 ton kosmicznych śmieci, a cały ten materiał stanowi bezpośrednie zagrożenie dla astronautów. Większe obiekty mogą być wykryte, więc satelity lub sam ISS mogą nieznacznie zmieniać orbitę, aby uniknąć takich szczątków, ale małe kawałki są znacznie trudniejsze do zidentyfikowania. Do tego stopnia, że ​​w 2016 r. Obiekt o kilku tysięcznych milimetra, prawdopodobnie metalowy lub płatek farby, uderzył w jedno z okien ISS i pozostawił ślad 7 mm.

Oznacz szczegóły pozostawione przez uderzenie i przykład trafienia w okno

Obecnie tego typu sytuacja może nadal występować, ale obecnie badane są sposoby zbierania przynajmniej części tych odpadów kosmicznych, aby zmniejszyć ryzyko wypadków.