Jak owady przystosowują się do przetrwania zimy?
Owady są zimnokrwistymi stworzeniami, co oznacza, że są szczególnie podatne na niskie temperatury. Aby więc przetrwać o tej porze roku, zwierzęta opracowały szereg strategii adaptacyjnych, które zapewniają ciągłość gatunku. Sprawdź niektóre z tych alternatyw zgodnie z witryną Today I Find Out:
Migracja
Owady, które mają migrację jako cechę gatunku, nie tracą czasu, gdy temperatura spada. Monarchiczny motyl jest przykładem owadów, które wybierają cieplejsze miejsca do spędzenia zimy. W ten sposób owady podróżują w poszukiwaniu łagodniejszego klimatu i wracają wiosną, kiedy słońce znów się rozgrzeje.
Przestoje
Wiele owadów szuka schronienia, aby zrobić sobie przerwę. Oznacza to, że wchodzą w nieaktywny stan rozwoju podobny do procesu hibernacji ssaków. W tym celu owady gromadzą dodatkowe warstwy tłuszczu i zmniejszają ilość wody w organizmie.
Eliminacja wody - która zamarza w stosunkowo wyższych temperaturach w porównaniu z innymi cieczami - ma kluczowe znaczenie dla stworzenia środowiska, które uniemożliwia tworzenie się lodu. Pozbywają się także śladów pożywienia, pyłu lub bakterii, ponieważ wystarczy jedna cząsteczka pyłu, aby woda mogła się krystalizować. W przeciwnym razie ciecz może ostygnąć do -42 ° C bez zamrażania.
Różne strategie gatunkowe
Larwy, jaja (które są etapami rozwoju, w których owad nie musi się karmić) i poczwarki (w których można znaleźć gatunki żyjące nieaktywnie) mogą przetrwać w bardzo niskich temperaturach. Dlatego możemy znaleźć kokon niektórych gatunków, takich jak jedwabnik, uwięziony w gałęziach roślin podczas zimy. Ogólnie rzecz biorąc, liście lub inne gałęzie roślin są wystarczające, aby zapewnić schronienie przed zimnem.
Jednak większość dorosłych owadów stara się ukryć w miejscach, w których mogą się ogrzać i niełatwo znaleźć je dla ptaków i wiewiórek. Wśród tych, którzy schronili się w korze drzew, często spotyka się je w dolnej części pnia, gdzie istnieje możliwość kontaktu z ciepłem słońca. Inne gatunki, takie jak biedronki, wybierają budynki, strychy, stodoły i inne budowle, w których mogą trzymać się z dala od zimna.
Z drugiej strony owady, które zachowują się zbiorowo, takie jak mrówki i termity, pozostają w koloniach zbudowanych głęboko pod skorupą zamarzniętej ziemi, gdzie przechowują ogromne ilości żywności. Pszczoły myślą również o kolektywu i grupują się w zwarty kształt przypominający piłkę. Wewnątrz tej struktury pszczoły wytwarzają ciepło poprzez wibrowanie mięśni skrzydeł, podczas gdy owady z zewnątrz pozostają nieruchome, aby odizolować ciepło. Obracają pozycje, a królowa pszczół zawsze utrzymuje ciepło w środku grupy.
Owady wodne, takie jak ważki i efemerydy, spędzają zimę jako nimfy (jeden z etapów rozwojowych) i korzystają z okazji, aby dużo zjeść i dotrzeć do dorosłości wczesną wiosną. Ponadto owady te szukają w razie potrzeby cieplejszych wód i przeszły proces adaptacji, który obniża temperaturę, w której zaczynają zamarzać.
Wreszcie niektóre owady po prostu nie mogą uciec przed surową zimą i muszą znaleźć sposób na dostosowanie się do pokrytej lodem powierzchni. Tolerancja na zamrażanie jest bardziej powszechnym zjawiskiem na półkuli południowej, gdzie klimat zmienia się łatwiej. Z tego powodu niektóre rodzaje gąsienic, karaluchów i innych owadów opracowały mechanizm, który pozwala im celowo zamrozić część ciała (szczególnie w określonych porach), aby zapobiec szkodliwym skutkom lodu. Jest to ważne, aby uniknąć szoków termicznych lub całkowitego zamrożenia, które może być śmiertelne dla owadów.
* Wysłany 26.04.2014
