Historia kobiety, która przeżyła trzy wraki - nawet Titanica

Violet Jessop można uznać za najszczęśliwszą - lub nieszczęśliwą - kobietę w historii; wszystko będzie zależeć od twojego punktu widzenia.

Violet urodziła się w Buenos Aires w 1887 roku, a po śmierci ojca wyjechała z rodziną do Anglii. Wkrótce zaczęła pracować jako pokojówka w firmie spedycyjnej i podczas jednej z podróży na pokładzie RMS Olympic 20 września 1911 roku była dość zaskakująca: jej statek rozbił się o pancernik HMS Hawke. Na szczęście wszyscy wyszli bezpieczni i zdrowi po tym incydencie.

Firmą odpowiedzialną za statek i zatrudniającą Violet była angielska firma White Star Line, która sześć miesięcy po incydencie zainaugurowała słynny i niezapomniany „RMS Titanic” - tak samo jak Leonardo DiCaprio - zwany również „wymarzonym statkiem” Tak więc 14 kwietnia 1912 r. Violet była świadkiem gigantycznej katastrofy statku w najbardziej znaną górę lodową w historii.

Udało jej się schronić w jednej z łodzi ratunkowych - jeśli obejrzałeś film, pamiętasz kolejność „najpierw kobiety i dzieci” - i gdy łódź 16 opadała, Violet wciąż witała dziecko, które było uratowani przez oficerów i opiekowali się maleństwem aż do momentu uratowania. Z ponad 2000 osób na pokładzie uratowano tylko 700 osób.

Jest całkiem możliwe, że normalna osoba porzuciła całą historię statku po tych dwóch traumatycznych wypadkach, ale Violet nie! W 1916 r., Podczas I wojny światowej, weszła na pokład „HMHS Britannic”, brata dwóch poprzednich statków. Tym razem Violet będzie służyć Czerwonemu Krzyżowi, działając jako pielęgniarka.

21 listopada liniowiec oceaniczny stanął w obliczu eksplozji podwodnej kopalni, która spowodowała poważne uszkodzenie statku. Ponownie Violet uratowała się w pontonie i zauważyła kolejne tonące naczynie. Według samej Violet podczas tragedii zabrała ze sobą szczoteczkę do zębów, ponieważ tak bardzo za nią tęskniła po zatonięciu Titanica.

Myślisz, że się poddała? Nic! Violet kontynuowała pracę w branży morskiej do 1950 r., Kiedy przeszła na emeryturę w wieku 63 lat. Zmarła w 1971 roku w wieku 84 lat.