6 ciekawostek na temat diabłów tasmańskich
Czy pamiętasz postać Taza, Looney Tunes? Zapomnij o tym, prawdziwy diabeł tasmański - Sarcophilus harrisii - ma z nim niewiele wspólnego, poza tym, że zjada prawie wszystko i ma naprawdę trudny temperament.
Prawdziwy Taz to torbacz, który może mierzyć do 80 centymetrów długości i ponad 10 funtów i jest znany z potężnej szczęki. Zanim będziesz mieć nadzieję ... Nie, nie zobaczysz, że wiruje jak tornado.
Ale mamy kilka interesujących faktów na temat diabła tasmańskiego, które możesz sprawdzić poniżej:
1 - Dlaczego diabeł tasmański?
Jakby nie było wystarczająco źle, aby uniknąć bycia zbyt wściekłym, wciąż nadają okropne imię temu „uroczemu” zwierzakowi. Nazwa Diabeł Tasmański informuje, gdzie znaleziono te stworzenia: Tasmania, wyspa i stan Australii, który znajduje się 240 km od południowo-wschodniego wybrzeża kontynentu.
Część diabła to ryk zwierzęcia, który, jak mówią niektórzy, brzmi jak krzyczący demon.
2 - Prawdziwa obżarstwo
To zwierzę wie, jak cieszyć się jedzeniem. Zjada prawie wszystko, takie jak ptaki, żaby, gady, macicy, małe kangury, słabe i chore jagnięta, tusze, a nawet ziemię, którą pożera, jeśli trudno jest zdobyć pożywienie. Diabły tasmańskie nic nie marnują. Jedzą kości, narządy, mięśnie, a nawet włosy ofiary.
Średnio diabeł zjada około 15% swojej masy ciała dziennie, chociaż może zjeść więcej niż 40%, jeśli będzie taka możliwość.
3 - Nocny spacerowicz
Diabeł tasmański ma nocne nawyki, to znaczy śpi w ciągu dnia i poluje w nocy. Według zoo w San Diego idą nawet 10 mil na polowanie. Zawsze chodzą sami (są surowi nawet ze swoim rodzajem), ale czasem można zobaczyć paczkę jedzącą zwłoki.
4 - Wyścig o życie
Diabelskie mamy mają naraz około 50 szczeniąt. Rodzą się jak ziarna ryżu. Wkrótce po urodzeniu zwierzęta muszą wpaść do torebki matki (podobnie jak kangury, diabły tasmańskie są torbaczami) i zakwestionować cztery wymiona. Tylko ci, którzy przybędą wcześniej, będą mieli szansę przeżyć.
Niemowlęta pozostają w torbie przez cztery miesiące. Po odejściu matka nosi je na plecach, dopóki nie dorosną. Diabły tasmańskie żyją od pięciu do ośmiu lat.
5 - Odłączony, ale potężny
Torbacz, choć niewielki i nieco niezdarny podczas chodzenia, jest świetnym wspinaczem drzew. Ponadto, według National Geographic, ma jeden z najsilniejszych ugryzień w całym królestwie zwierząt.
6 - Własna choroba
W 1996 r. Odkryto rodzaj raka, który niszczył populację diabła tasmańskiego. Chorobę zidentyfikowano jako diabelska choroba guzów twarzy (DFTD), charakteryzująca się powodowaniem nowotworów wokół ust i głowy zwierząt.
Oczekuje się, że wpływ choroby wyniesie od 20% do ponad 50% spadku populacji diabła tasmańskiego.