1 - Ludmiła Pawlichenko

Radziecki strzelec Pawlichenko tak się bał, że Niemcy rozmawiali z nią przez odległość przez megafon. Oficer zyskał szacunek ze swojego doświadczenia od najmłodszych lat - w wieku 14 lat pracowała już w fabryce amunicji i niedługo potem nauczyła się strzelać. Kiedy wybuchła wojna, zgłosiła się na ochotnika do walki w obronie swojego kraju.

Początkowo wojsko zaakceptowało ją tylko jako pielęgniarkę, mimo że pokazała swoje dobre certyfikaty strzeleckie. Po naleganiu, w końcu miała szansę przystąpić do testu strzeleckiego i, pokazując swój talent, została natychmiast zatwierdzona. Podczas II wojny światowej Pavlichenko zabił 309 osób, w tym 36 wysokiej rangi niemieckich snajperów.

Chociaż podczas walki doznała kilku obrażeń, strzelec został usunięty z jej działań dopiero po poważnym zranieniu twarzy. Potem zaczęła trenować nowych strzelców. Pomimo całej tej historii, kiedy udzielił wywiadów w USA w 1942 r., Usłyszał pytania o styl jego munduru i jego zwyczaje związane z makijażem.

Po powrocie do Rosji otrzymał kilka nagród, w tym Złoty Medal i tytuł „Bohaterki Związku Radzieckiego”. Następnie ukończyła Uniwersytet Kijowski i została historykiem.

Powielanie: wszystko, co interesujące.

2 - Nancy Wake

Znana jako „biały szczur” ze względu na jej zdolność do niewoli, Nancy Wake przez długi czas była uważana przez Niemców za najbardziej poszukiwaną kobietę w kraju. Żonaty z Francuzem Wake niósł fałszywe dokumenty i przemycał materiały - jedyny raz, kiedy była schwytana i przesłuchiwana przez wiele dni, nigdy nie ujawniła żadnych tajnych informacji, które znała.

W 1943 r. Uciekł do Wielkiej Brytanii, gdzie wstąpił do brytyjskiego wywiadu. Po intensywnym treningu spadochroniarstwa i posługiwania się bronią wrócił do Francji jako oficjalny brytyjski szpieg.

Dowodziła nawet 7000 żołnierzy partyzanckich, wysadziła w powietrze nazistowskie budynki i sabotowała pojazdy - nie mówiąc już o zabiciu wartownika gołymi rękami. W wieku 89 lat powiedział podczas wywiadu: „Ktoś kiedyś zapytał mnie:„ Czy kiedykolwiek się bałeś? ”. Przez całe życie nigdy się nie bałam! ”.

Powielanie: wszystko, co interesujące.

3 - Susan Travers

Susan Travers, jedyna kobieta obecna we francuskim Legii Cudzoziemskiej, spędziła 15 dni w forcie wraz z innymi żołnierzami, starając się nie być celem ciężkiej artylerii niemieckiej. Potem skończyło się jedzenie i obok męża, generała Marie-Pierre'a Kœniga, Travers opuścił fort, by przynieść jedzenie.

W trakcie zażartych pościgów pojechała nawet samochodem strażackim, aby dotrzeć do granicy, gdzie znalazła 2500 francuskich żołnierzy, których życie pomogła uratować. Mogła zostać oficjalnym członkiem Legionu tylko nie informując swojej płci na formularzu.

Wśród swoich osiągnięć Travers został honorowym członkiem Legionu i otrzymał Francuski Medal Wojskowy oraz Krzyż Wojny, oba symbole wysokiego honoru dla armii francuskiej.

Powielanie: wszystko, co interesujące.

4 - Hedy Lamarr

Znana jako „najpiękniejsza kobieta w Europie”, austriacka aktorka Hedy Lamarr i kompozytor George Antheil stworzyli na początku II wojny światowej system radiowy, który kierował odpalaniem torped. Wynalazek Lamarr zapobiegał interferencjom częstotliwości radiowych, które technologicznie rozpoczęły tworzenie systemów WiFi i Bluetooth.

Program opracowany przez Lamarr został opatentowany w 1941 r., Ale tak naprawdę nie został zastosowany aż do 1960 r., Podczas kubańskiego kryzysu rakietowego. W 1997 roku została uhonorowana jedną z najważniejszych nagród technologicznych, nagrodą EFF Pioneer Awards - tak jakby otrzymała „Oscara wynalazcy”. W 2014 r. Pośmiertnie wynalazek Lamarra stał się częścią Galerii sław wynalazców krajowych.

Powielanie: wszystko, co interesujące.

5 - Noor Inayat Khan

Inayat Khan, potomek indyjskiej rodziny królewskiej, wyszkolony na pielęgniarkę francuskiego Czerwonego Krzyża. Zawsze zainteresowana pacyfistycznymi naukami ojca, zaskoczyła wszystkich, kiedy zdecydowała się dołączyć do Sił Powietrznych po ucieczce do Anglii podczas niemieckiej okupacji Francji. Na terytorium angielskim została przeszkolona do obsługi radiotelefonów bezprzewodowych.

Później Inayat Khan został zatrudniony jako specjalista ds. Operacji specjalnych w nazistowskich okupacjach we Francji. Używając pseudonimu Madeleine i pomimo wątpliwości wszystkich, wykorzystała biegłą znajomość języka francuskiego, aby zaakceptować pracę operatora radiowego w sieciach oporu.

We Francji kontynuowała tajną pracę, wysyłając wiadomości do Londynu, dopóki w 1943 r. Nie została zdradzona, oskarżona i aresztowana. Uciekła po kilku godzinach, ale została schwytana i przetrzymywana w izolatce w Niemczech, gdzie pozostała związana i torturowana, nigdy nie ujawniając żadnych tajnych informacji.

Z niemieckiego więzienia indyjska wojowniczka została wysłana do obozu koncentracyjnego w Dachau, gdzie była torturowana i gwałcona - ale nadal ujawniała wszelkie informacje. Po torturach i przemocy seksualnej Inayat Khan została zastrzelona w tył głowy, a jej ostatnim słowem było „wolność”.

Pośmiertnie otrzymał Krzyż Jerzego za odwagę i Krzyż Armii Francuskiej.

Powielanie: wszystko, co interesujące.

***

Czy znasz historię bardziej odważnych kobiet? Powiedz nam w komentarzach!

* Wysłany dnia 21.06.2016