5 nieporozumień na temat słynnych postaci średniowiecznych

Średniowiecze było okresem pełnym inspirujących postaci, które są pamiętane, a nawet obchodzone do dziś w literaturze, telewizji i filmie. Istnieją jednak historie o nich, które mogły zostać opowiedziane w niewłaściwy sposób. Chcesz wiedzieć? Sprawdź to poniżej.

5 - Machiavelli kochał Republikę

Nicholas Machiavelli urodził się w 1469 roku, gdy zbliżało się koniec średniowiecza. Po zakończeniu feudalizmu wielu Europejczyków zaczęło kwestionować zasadność władzy monarchicznej, w tym sam Machiavelli.

Pochodzący z Florencji, pochłonęła go myśl polityczna i to na tym politycznym skrzyżowaniu historyk napisał swoje dziedzictwo.

Najbardziej znanym dziełem Machiavellego jest „Książę”. Ukończona w 1513 r. Praca została skrytykowana jako przewodnik dla tyranów. Zawiera porady na temat monarchicznego reżimu rządu i sugeruje taktyki, które wydają się amoralne, nikczemne i nieuczciwe, wszystkie najwyraźniej w imię większego dobra - co dało początek późniejszemu przymiotnikowi języka portugalskiego „makiawelicznego”.

Napisał książkę po aresztowaniu i torturowaniu na rozkaz rodziny Medici we Florencji, która niedawno wróciła do władzy. Ci władcy torturowali Machiavellego i resztę jego republikańskich przyjaciół. Zgadza się: Machiavelli był wielkim zwolennikiem republikanizmu, a nie monarchii.

Jego republikańskie ideały zostały szeroko wyrażone w „Livy Talks”. Kiedy Medyceusz doszedł do władzy, Machiavelli został oskarżony o spisek przeciwko władcom, zwolniony z urzędu politycznego oraz uwięziony i torturowany na rok. Praca, którą napisał po zwolnieniu, była poświęcona Lorenzo de Medici, człowiekowi częściowo odpowiedzialnemu za jego tortury.

4 - Gutenberg nie wynalazł druku

Dzięki prasie Johannesa Gutenberga Europejczycy byli w stanie dzielić się i rozpowszechniać informacje bardziej efektywnie niż kiedykolwiek, trwale zmieniając krajobraz polityczny i artystyczny. Wynalazek Gutenberga mógł mieć tak duży wpływ, że ostatnie badania ekonomistów sklasyfikowały go jako ważniejsze wydarzenie niż narodziny Jezusa z Nazaretu.

Problem polega na tym, że według niektórych badaczy Gutenberg nie wynalazł druku. Jego i, ukończony w 1439 r., Sprawił, że wynalazek był łatwo dostępny i rozpowszechniany w Europie, ale nie można przypisać mu jego oryginalnego wynalazku.

W rzeczywistości jest całkiem możliwe, że twoje mobilne urządzenie drukujące zostało mocno „zainspirowane” istniejącymi prasami tamtych czasów. Prasy te powstały głównie w Azji.

Chińscy i koreańscy wynalazcy stworzyli prasy drukarskie około sto lat przed Gutenbergiem. Biorąc pod uwagę, że w XV wieku między Europą a Azją miał miejsce intensywny handel, Gutenberg mógł być świadomy azjatyckiej technologii drukowania. Chińczycy eksperymentowali z tym procesem od setek lat. W rzeczywistości Sumerowie opracowywali bloki drukarskie od 2300 rpne

Chińczycy drukowali już książki o drzeworytach w połowie 800 rne, a człowiek o imieniu Bi Sheng wynalazł ruchomy typ w pierwszym wieku. Godnym uwagi przykładem wyprodukowanej średniowiecznej chińskiej książki jest Księga rolnictwa napisana przez Wanga Zhena i wydrukowana w 1313 roku.

Ponadto koreański mnich Baegun stworzył ruchome typy metalu w 1377 r., Które trwały dłużej niż drewniane prasy. Potem Gutenberg musiał po prostu wymyślić, jak zbudować maszynę drukarską, która mogłaby być produkowana masowo.

3 - Joana D'arc nie walczyła w bitwach

Nieoczekiwany, ale wyjątkowo udany przywódca, Joanna d'Arc, przewodził armii francuskiej z pewnym morale podczas wojny stuletniej. Podobno pod dowództwem świętych Joan została schwytana przez Anglików i spalona pod zarzutem herezji w 1431 roku, ale Francuzi ostatecznie wygrali konflikt zaledwie około 30 lat po jej śmierci.

Joana D`Arc nigdy nikogo nie zabiła. Nie walczyła nawet w bitwie. Jasne, była na pierwszej linii frontu i odniosła obrażenia, ale służyła jako inspirująca postać dla armii francuskiej, a nie jako kombatant. Nosiła specjalnie dla niej zbroję i zbierała żołnierzy do zwycięstwa.

Podczas pobytu w wojsku i rządzie Joan służyła jako godna podziwu referencja dla wszystkich wokół niej. Zakazał bluźnierstwa, grabieży i nękania, odgrywając główną rolę w taktycznych decyzjach armii. Joan została kanonizowana w 1920 roku, pamiętana jako ikona narodowa we Francji.

2 - Makbet był sprawiedliwym i opiekuńczym władcą

Prawdopodobnie jesteś bardziej zaznajomiony z Makbetem dzięki grze Williama Szekspira o tej samej nazwie. Historia głosi, że Makbet, sprawny szkocki generał i hrabia, morduje króla Duncana. Makbet pod przewodnictwem trzech złych wiedźm i nacisków żony przejmuje tron ​​dla siebie, ograbiając syna Duncana (Malcolma) z jego prawa do rządzenia.

Makbet okazał się dość miernym przywódcą. Mając to na uwadze, obaliła go popularna armia szkockich dysydentów i angielskich sojuszników, a Malcolm został umieszczony na tronie szkockim.

Sztuka Szekspira była politycznie istotna na początku 1600 roku, kiedy została po raz pierwszy zaprezentowana, szczególnie w jego komentarzu na temat relacji między Anglią a Szkocją. Ale Szekspir wiedział, że nie powinien przeszkadzać historycznej dokładności.

W rzeczywistości król Duncan był niekompetentnym podżegaczem wojennym, który prowadził Szkocję w katastrofalnych kampaniach wojskowych. W 1040 r. Makbet został ogłoszony królem Szkocji. Jego nordyccy sojusznicy, dowodzeni przez Thorfinna, otrzymali ziemię w tym kraju.

Podczas swojego panowania Makbet próbował naprawić szkody wyrządzone przez Duncana. Odbudował wnętrze Szkocji i przywrócono stosunki z innymi narodami. Tymczasem Malcolm był w stanie znaleźć wsparcie w Anglii. Zgodnie z prawem angielskim miał uzasadnione prawo do tronu jako potomek Duncana. Nie Makbet.

Ta sama zasada nie miała zastosowania w Szkocji i wspierany przez Anglię Malcolm najechał Szkocję i zabił Makbeta w 1057 r., Obejmując rządy w 1058 r. Po oporze ze strony sojuszników Makbeta.

1 - Robin Hood mógł być zwykłym bandytą

Robin Hood jest zawsze przedstawiany jako złodziej, który kradnie bogatym i rozdaje biednym, ukrywając się w lesie Sherwood ze swoją grupą wesołych przyjaciół. Pierwsze znane odniesienie literackie Robin Hooda miało miejsce w 1377 r. Niektórzy uczeni podejrzewają, że literacki Robin Hood prawdopodobnie został zainspirowany przez prawdziwą osobę.

Kusząca prawda jest taka, że ​​w XIII wieku w Anglii było mnóstwo „Robins Hoodów”. Pojawiają się we wszystkich aktach prawnych jako opisy przestępców, którzy w ten sposób nosili płaszcze i kaptury (szlafrok i kaptur, od którego pochodzi nazwa). „Prawdziwy” Robin Hood mógł być zwykłym wieśniakiem, który szukał łatwych pieniędzy.

Najbardziej prawdopodobną tożsamość Robin Hooda można znaleźć u Rogera Godberda, chłopa, który ukradł niektórych podróżników wraz z bandą złych facetów. Został aresztowany przez szeryfa Nottingham. Ale prawdziwe istnienie tej postaci, zakorzenionej w kulturze brytyjskiej, może pozostać tajemnicą na zawsze.

* Pierwotnie opublikowane 27.02.2014.

***

Czy znasz biuletyn Mega Curioso? Co tydzień produkujemy ekskluzywne treści dla miłośników największych osobliwości i dziwactw tego wielkiego świata! Zarejestruj swój adres e-mail i nie przegap tego sposobu na pozostanie w kontakcie!